ජීවිතාවර්ජනය

පරිකල්පන ශක්තිය හීන වීමත්, පැහැදිලි විඥානයක් නොතිබීමත්, නූගත් සමාජයක් බිහි වීමත් රටක පාලනයට දිගු කලක් රිසිසේ පාලන බලයේ රැඳී සිටීමට මහත් රුකුලකි. එබැවින් අධ්‍යාපනය අඩාල කිරීම, තරුණ පරපුර අසහනකාරී ලෙස ආර්ථික, සාමාජීය හා අධ්‍යාපනිකව  දුර්වල කිරීම අපටත් නොදැනීම සිදු කරනු ලබයි. මේ නිසා මොහොතක සතුට සැනසීම සොයා වැඩි දෙනෙක් මත් වූ ලෝකෙක ජීවත් වන්නට වැඩි වශයෙන් ඇබ්බැහි වී ඇත. කුඩු, ගංජා, හෙරොයින්, අයිස් වගේම  මත් වතුර පැල්පතේ සිට මහා මන්දිරය දක්වා අලෙවි ජාලයක් ව්‍යාප්තව ඇත. මේ තුළින් මිනිසාගේ සෞඛ්‍ය හා ආර්ථිකය පරිහානියට පත්වී ලොකු පුටු වැජඹුනා පමණි. මෙය එදත් අදත් හෙටත් වෙනස් වන්නේ නැත.

ජීවිතාවර්ජනය තුළින් මතට ඇබ්බැහි වී ඉන් මිදී යහපත් ජීවිත ගත කරන අයගේ ජීවිත අත්දැකීම් බෙදා ගන්නේ හුදෙක් කියවා රස විඳීමට නොව ඇබ්බැහි වූවන්ට ඉන් මිදීමට උනන්දුවක් ආසාවක් ඇති කිරීමටය. ඔවුන්ට ජීවත්වීමටත්, ඇබ්බැහි කමින් මුදවා ගැනීමටත් ඔබටත් මටත් වචනයකින් හෝ උදව්වක් කිරීමට උත්තේජනයක් ලෙසයි.

අද ඔබ හමුවට එන්නේ කතා නායිකාවක්. ඇබ්බැහිවීම් ගැහැණු පිරිමි ලෙස වෙනසක් නොමැති බව මේ තුලින් ඔබට පසක් වනු ඇත.

සාකච්ඡාව ඉදිරියට පවත්වාගෙන යාම සඳහා මම ඇයට ජෙනී ලෙස අමතමි.

1. ජිනීගේ වයස කීයද? ගම කියන්න කැමති නම්..

මගේ දැන් වයස අවුරුදු හැටයි. ගම බොරැල්ල.

2. මොනවටද  ඇබ්බැහි වෙලා හිටියේ?

මත්පැන් වලට

කොච්චර කල් ඉඳලද? කොහොමද එක උනේ..

 ඇත්තටම මේක කාගෙවත් පෙලඹවීමක් නිසා වත් පාසල් අවධියේ වත් ඇති වූවක් නොවේ. විවාහ වෙලා දරුවන් දෙදෙනකුත් ලැබුණාට පස්සේ මං මේකට ඇබ්බැහි වුනේ.  අවුරුදු 30 පහුවෙලා. තිස් දෙකක් විතර වගේ.  මගේ සැමියා මත්පැන් පාවිච්චි කලා. හැබැයි ඇබ්බැහි කමක් නෙමෙයි ඒක. එයා බීලා වෙරි වෙලා ඉන්නවා මං කවදාවත් දැකලා නැහැ. ඒත් ඔහොම දකිද්දි මටත් බොන්න ආසාවටක් ඇති වෙනවා. මම කරන්නේ මගේ මහත්තයා ළඟ තියෙන මිල අධික මත් වතුර බීලා ඒ හිස් වෙන ටිකට වතුර පුරවන එක. මුලදි මුලදි මහත්තයට මේක හිතා ගන්න බැරි වෙනවා. ඒත් පස්සේ එයා දැනගන්නවා මමයි මේ වැඩේ කරන්නේ කියලා. 

3. Jenny පුනරුත්ථාපනය වුන කෙනෙක් නෙවෙයි කොහොමද මේ ඇබ්බැහිවීමෙන් මිදුනේ..

කතාවට කියනවා නේ පිරිමිය ඇබ්බැහි වෙනවට වඩා ගැහැණු මතට ඇබ්බැහි උනාම ගැලවෙන්න අමාරුයි කියලා. ඒක ඇත්ත. මුලදි මගේ මහත්තයා මට හොඳින් කිව්වා මේක  නවත්තන්න කියලා. ඒත් මට දවසගානෙ බොන්න ඕන වුණා. මහත්තයා ගෙදරට බෝතල් ගේන එක නතර කළා. මට කරන්න දෙයක් නැති කොට මම සල්ලි හොයාගෙන වයින් ස්ටෝස් එකින් බෝතල් අරගත්තා. මට සල්ලිත් නැති වුණා. මහත්තයා මගේ අතට වියදමට සල්ලි දෙන එක නතර කළා. මම අහල පහලින් නෑදෑයන්ගෙන් සල්ලි ඉල්ලන්න ගත්තා. අම්මට අසනීපයි, බබාලට අසනීපයි ඉස්කෝලේ වියදම් කියලා තමයි ඉල්ලගන්න ගත්තෙ. ඒත් පස්සේ පස්සේ මම මතට ඇබ්බැහි වෙලා කියලා හැමෝම දැන ගත්තා. මම බිව්වේ හැමෝම නිදා ගත්තට පස්සේ. ඒ නිසා මගේ දරුවෝ දැනගෙන හිටියේ නැහැ පොඩිකාලේ මම මතට ඇබ්බැහි වෙලා කියලා. මහත්තයා මාව අත ඇරියේ නැහැ, හැබැයි ගේ ඇතුලෙ මම හරියට කොන් වුණා. ලැජ්ජාවට පත්වුණා. මගේ අතින් දරුවන්ගේ මහත්තයාගේ වැඩ මග ඇරුනා.  මහත්තයා පාරෙ හිඟමනේ යන කෙනෙක් දැක්කත් මට හින්ට් යවපු එකයි කළේ. පුදුම අසරණකමක් තනිකමක් මට මගේ ගෙයි ඇතුලේ  දැනුනා. ඇබ්බැහි කමින් මිදෙන්න ඕන උනත් වුණත් තනියම ඒක කරගන්න පුළුවන් වුණේ නැහැ. මගේ යාළුවෙක් තමයි නිර්නාමික මත් ලෝලීන්ගේ සංසදය ගැන මට කිව්වේ.  මට ඒ ගැන කිසිම විශ්වාසයක් තිබුණේ නැහැ. ඒත් යාළුවා කියනවට මීටින් එකකට සහභාගි වුණා. එතන හිටියේ මං වගේම ඇබ්බැහිවීම වල ඉඳලා ඇබ්බැහිවීමෙන් මිදෙන්න වුවමනාව තිබුණ අය. නිර්නාමික මත්ලෝලීන් ගේ සංසදය තමයි මට ඇබ්බැහි වීමෙන් මිදෙන්න උදව් කළේ.

4.මතින් තොර වන එක තනියම කරන්න පුලුවන්ද?

තනියම නතර කරන්න පුළුවන් අයත් ඇති. එත් මට තනියම කරන්න බැරි වුනා. මානසික, ශාරීරික හා අධ්‍යාත්මික සුවය වගේම මනස ශක්තිමත් කරන්න උදව්වක් ඕන වුනා. ඒ උදව්ව මට නිර්නාමික මත්ලෝලින් ගේ සංසදයෙන් නොඅඩුව ලැබෙනා.

5.  මේ ඇබ්බැහිවීමත් එක්ක ඔයාට අහිමිවුණු දේවල් මොනවාද?

 පවුල ඇතුලේ පිළිගැනීම නැති වුණා. මහත්තයා දරුවන් ගෙදර හිටියත් පවුල ඇතුලේ මම තනි උනා. මානසිකව වැටුනා. මහත්තයා මාව පිළිකුල් කළා.

6.මේ අහිමි වුන දේවල් නැවත ලගා කරගන්න ඔයා මොනවද කළේ?

නිර්නාමික මත්ලෝලින් ගේ සංසදයෙන් මට හොඳ මගපෙන්වීමක් ලැබුණා. ඇබ්බැහි වීම තුළ මම මගේ ජීවිතය ට කරගෙන තියෙන විනශය අවබෝධ වුනා. ගැහැනියක් විදිහට මගේ දරුවන් මගෙන් කොයි තරම් ඈත ද කියලා මට දැනුණා. ටිකෙන් ටික මට මේ ඇබ්බැහිවීමෙන් මිදෙන්න පුළුවන් වුණා. මම ඒ ගත් උත්සාහය ගැන මගේ මහත්තයා ගොඩක් සතුටු වුනා. මාව ආදරෙන් පිළිගත්තා.  ඒ තුළ මට නැවත පවුලේ  වගකීම් වගකීම් ඉටු කරමින් ආදරයෙන්  ජීවත්වෙන්න පුළුවන් වුණා. මම දැන් අත්තම්මා කෙනෙක්. ඒ ලබපු සතුට සැනසීම අදටත් මම ලබනවා.

7. ඔයාගේ ඒ අඳුරු කාල පරිච්ඡේදය තුළ ඔයාගෙන් අන් අයට වුන අපහසුතා මොනවද?

නිවසේ ආර්ථික කටයුතු මගේ සැමියා අතර ගත් නිසා ආර්ථික අපහසුතා වලට මුහුණ දෙන්න සිදු වුණේ නැහැ. මං කලින් කිව්වනේ මම බිවුවෙ හැමෝම නිදා ගත්තාම. කොළඹ හැදිලා වැඩුනට මම නයිට් ක්ලබ් වලට ගිහින් බීලා නැහැ. ඒත් මගේ පවුල ඇතුලේ , අසල්වැසියො, නෑදෑයො යහළුවො මාව බේබද්දියක් කියලා කොන් කලා. ඒ නිසා පවුලේ අයට ලැජ්ජාවට පත් වෙන්න වුනා.

8.මත්පැන් මත්ද්‍රව්‍ය ගැන ඔයාගේ දැන් අදහස මොන වගේද ?

ගැහැනු පිරිමි කියලා භේදයක් නෑ ඇබ්බැහිවීම් වලට. මං දකින විදිහට තරුණ පරපුරේ වැඩිහරියක් මතට ඇබ්බැහි වෙලා ඉන්නේ ගැහැනු දරුවන්. ඔවුන් මේක ඇබ්බැහි වීමක් කියලා දකින්න නැතුව ඇති. ඒ ක්ලබ් එකකට ගියාම පොඩි කොල්ලන්ට වඩා ගැහැනු දරුවන් මත් වතුර වගේම සිගරට් හරි හරියට පාවිච්චි කරනවා. මං හිතනවාසතුටු වෙන්න මේ දේවල් අවශ්‍ය නැහැ කියලා. ඒත් මේවා ඇබ්බැහි නොවී පාවිච්චි කරන්න පුළුවන් නම් හොඳයි.

9.ඔයා ගෙවන දැන් ජීවිතේ ගැන මොනවද හිතෙන්නේ?

පුදුම සතුටක් සැහැල්ලුවක් දැනෙනවා. මගේ දරුවෝ ලොකු උනහම දැනගත්තා මම බේබද්දියක් වෙලා හිටියා කියලා. මම ඒකෙන් මිදෙන්න ගත් උත්සාහය ගැන ඒගොල්ලො අද කතා කරන්නේ සතුටින්. මට මේ කතාවට එකතු කරන්න තව දෙයක් තියෙනවා. මම දන්නෑ මේ කතාව කොයි තරම් කොයිතරම් සාධාරණද කියලා. මගේ තාත්තා මතට ඇබ්බැහි වෙලා හිටපු කෙනෙක්. ඒක මම දැක්කා. ඒ නිසා මගේ අම්මා ශාරීරිකව මානසිකව විඳපු වේදනාවත් මම දැක්කා. තාත්තා නිසා මම මේදේට කැමැත්තක් දැක්වුවද කියලත් මට හිතුනා. 

10.තරුණ පරපුරට  ඔයාට දෙන්න පුළුවන් උපදෙස මොකක්ද?

මතට ඇබ්බැහි වෙන එකට ගැහැණු පිරිමි කියලා භේදයක් වත් වයස් භේදයක් වත් නැහැ. ඒ නිසා ඇබ්බැහිවීමක ඉන්න කෙනෙක් ඒකෙන් ගැලවීමට අවශ්‍ය නම් ඒ සඳහා උදව් අවශ්‍ය බව විශ්වාසවන්ත කෙනෙකුට කියන්න. ඇබ්බැහි වීමෙන් මිදුනට පස්සේ මම නිර්නාමික මත් ලෝලීන් ගේ සංසදයට සම්බන්ධ වෙලා වැඩ කරනවා. අපි කොළඹ වගේම රට පුරා ව්‍යාප්ත වෙලා මතට ඇබ්බැහි වෙලා ඉන්න අයට ඉන් මිදීමට උදව් කරනවා. ජීවිතේ සතුට තියෙන්නේ පාවෙන ලෝකයක නෙවෙයි. මට කියන්න තියෙන්නේ මත් වෙන දේවල් වලට ඇබ්බැහි වෙන්න එපා. ඒත් අවාසනාවකට හරි ඊට ගොදුරු වුනොත් ඉන් මිදෙන්න උත්සහ කරන්න. 

ස්තුතියි 

පියුමි සිල්වා