ඔන්න දරුවනේ ලොකු රූස්ස ගස් තියන කැලෑවක උන්නා පුංචි කුරුල්ලෙක්. මේ කුරුළු පැටියා තනිවම තමයි ජීවත් උනේ. ටික ටික සීත කාලය ලං උනා.
ඉතින් සීත කාලය ලං වෙද්දී කුරුළු පැටියා ඈත ලඳූ කැලෑවන් වෙත පියාසර කර කෑමට ගන්න පුළුවන් මල්, පලතුරු එකතු කර ගත්තා. මොකද, ගොඩක් සීත උනාම හිම වැටෙනවා. එතකොට කෑම සොයන් පියඹා යන්න ලේසි පහසු කටයුත්තක් නොවේ.
අවශ්‍ය ප්‍රමාණයටත් වඩා මල්, පලතුරු වර්ග එකතු වී තිබුණා. කුරුළු පැටියට හරිම සතුටුයි. දැන් ඉතින් ඉන්න පුළුවන් උණුසුමට කූඩුව ඇතුලට වෙලා. පැංචා සතුටින් හිතුවා.
ඔහොම ඉන්න අතරේ කුරුළු පැටියා දැක්කා අමාරුවෙන් හෙමි හෙමින් පියඹා යන කුරුල්ලෙක්. ඒ කුරුල්ලා ට තව දුරටත් පියඹා යන්න බැරිව බිම
වැටුණා. කුරුළු පැටියා ඉක්මනින් එදෙසට පියඹා ගියා.
කොහොමද ඔබට? මොකද උනේ? කුරුළු පැටිය ඇහුවා.
වයසක කුරුල්ලා ඉතා අමාරුවෙන් නැගිට කතා කලා.
“අර පෙනෙන විශාල ගසේ මම වගේම දුබල වයසක කුරුල්ලන් කිහිප දෙනෙක්ම ඉන්නවා. අපිට හිම වැටෙන්න කලින් කෑම සොයා ගැනීමට අපහසුයි.”
වයසක කුරුල්ලා අමාරුවෙන් නැවත පියඹා කැදැල්ල වෙත ගියා.
කුරුළු පැටියා කල්පනා කලා. මට පුළුවන් ඔවුන්ට උදවු කරන්න.
තවම හිම වැටෙන්න පටන් අරන් නැ. ඉතින් කුරුළු පැටියා ඉක්මනින් පියඹා ගිහින් වයසක කුරුල්ලන් සඳහා කෑම සොයා ගෙනැවිත් දුන්නා.
වයසක කුරුල්ලන් හැමෝම ගොඩක් ස්තුති කලා කුරුළු පැටියට. හරිම මහන්සියෙන් කුරුළු පැටියා තම කූඩුවට ආවා. ගොඩක් ඈතට පියඹා ගිය නිසා මහන්සි දැනුනත්, හිතට හරිම සතුටුයි. වයසක කුරුල්ලන්ට සීත කාලය ට අවශ්‍ය කෑම තිබෙන නිසා.
ටික වෙලාවකින් හිම වැටෙන්න පටන් ගත්තා. හොඳින් උණුසුම පිරුණු පුංචි කූඩුවට වෙලා කුරුළු පැටිය සීත කාලය සතුටින් ගතකලා.
පුංචි දුවලා පුතාලාත් මතක ඇතිව ඔයාලගෙ වයසක දෙමව්පියන් සීයා ආච්චි ගැන හොයලා බලන්න. අසරණ අයට උදවු උපකාර කරන්න. හොඳ ගුණ යහපත් දරුවන් වෙන්න.
සුබ අලුත් අවුරුද්දක් වේවා.
තිලෝෂි ප්‍රනාන්දු.
