සංගීතය යනු වයස් භේදයකින්ත්, ජාති භේදයකින්ත් භහෝ ආගම් භේදයකින්ත් භතාරව භකායි කවුරුත් එකභෙස
ආශා කරන භමන්ත්ම ආදරය කරන භදයකි. සංගීතය මිනිසා සමග ඉතාමත් සමීපව කටයුතු කරන්ත්නකි.
සංගීතභේ රස වින්ත්දනයට ආගම, ජාතිය භහෝ භාෂාභේ අදාළත්වයක් කිසිභස්ත්ම අවශය භනාභේ. ද්රවිඩ වුව
ද, සිංහෙ වුව ද, මුස්ිම් වුව ද භමකී කුමන ආගමක, ජාතියක භකභනක් වුව ද සංගීතභේ රසය විදගැනීමට
අවකාශයන්ත් පවතී. ඒ වභේම සංගීතය මිනිස් හදට භමතරම් සමීප වන්ත්භන්ත් මිනිසාභේ දුභක් දී, සතුභේ දී,
බභේ දී ආදී ඕනෑම මභනෝභාවයක දී මිනිසා සමගම සමීපව කටයුතු කරන නිසාභවන්ත්මය.
භමයට භහාදම නිදසුන භෙස තමාට තමාවම හදුනාගන්ත්නට හැකි භේ. මන්ත්ද අප තනිවම කල්පනා කර
බැලුවභහාත් දුකක්, සතුටක්, බයක් භහෝ තනිකමක් දැභනන ඕනෑම අවස්තාවක දී සංගීත රාවයකට,
ගීතයකට අපභේ සවන්ත් භයාමුවන්ත්භන්ත් අපටත් රහභස්මය. භේමභයන්ත් පරාද වීම, ප්රියයන්ත්භගන්ත් භවන්ත් වීම,
රැකියාව අහිමි වීම ආදී දුක්ිත අවස්තාවන්ත්හි ද, විවාහ වීම, නව බිළිභදකුභේ උපත, විභාග ජය ගැනීම,
භේමණීය හමුවීම් ආදී සුිත අවස්තාවන්ත්හි ද, තමා තමාභේම සිත සමග භපාරබදින විට, පාලුව,කාන්ත්සිය
දැභනන විට දී පවා අප භකතරම් නම් සංගීතයට ෙැදියාවක් දක්වනවා ද යන්ත්න අපත් භනාදන්ත්න අප තුළම
පවතින රහසකි.
මානසික සුවතාවයට පමණක්ම භනාව කායික භමන්ත්ම ආධ්යාත්මික සුවතාවය භවනුභවන්ත් වර්ර්තමානය වන
විට සංගීතභේ උපභයෝගීතාව වර්ර්ධනය වී ඇත. ශාරීරික සුවතාවන්ත්, වයායාම, භයෝගා අභයාස, භාවනා
වැඩසටහන්ත් ආදිය සදහා ද ඒ ඒ අවස්තාවට භයෝගය සංගීත රාවයන්ත් භයාදා ගැනීම අද වන විට එක්තරා
ගණභේ විොසිතාවක් බවට පත් වී ඇත. අතීතභේ කුමන මේටමක පැවැතියක ද අද වන විට භෙෝකය පුරාම
ඇගිි තුභේ දුරින්ත් භම් සියල්ෙම අන්ත්තර්ර්ජාෙය හරහා තමා භවත සමීප කර ගැනීමට හැකි තාක්ෂ් ණයක්
පවතින නිසාභවන්ත් අවශය වූ විගසම අවශය කරන ඕනෑම ආකාරයක සංගීතයකට සවන්ත් භයාමු කිරීම
ඉතාමත් පහසු කටයුත්තක් බවට පත් වී ඇත.
මිනිසාභේ හැගීම්, මභනෝභාවයන්ත් ඕනෑවටත් වඩා ඉස්මතු වන සෑම විටම සංගීතය යනු ඒවා තුෙනය කිරීමට
භයාදාගන්ත්නා භමවෙමක් වැනිය. ඒ නිසාම එකී මභනෝභාවයන්ත් සමතුිතව විදදරාගැනීමට මිනිසාට මහත්
රුකුෙක් බවට සංගීතය පත් වී ඇත. එදිභනදා ජීවිතභේ දී තමාට දුෂ්කර භමන්ත්ම අධික සතුටුදායක
අවස්තාවන්ත් තුෙනය කිරීමට සංගීතය භයාදාගන්ත්නවා භස්ම මභනෝ උපභේශනය වැනි විශාෙ වගකීමක දී
වුව ද මිනිසාභේ මනස සුවපත් කිරීභමහිො පවතින ප්රතිකාර අතර වර්ර්තමානභේ දී වැඩි වශභයන්ත්
ප්රචිතතාවයකට පත් වී ඇති ප්රතිකාරයක් භෙස සංගීතය හදුන්ත්වා දිය හැකිය.
එය සංගීත ප්රතිකාරය භෙස හදුන්ත්වනු ෙබන අතරම මිනිසාව භසෞන්ත්ර්ර්යාත්මක මාවතකට භයාමු කරමින්ත්
මිනිසා තුළ පවතින මභනෝභාවයන්ත් තුෙනය භකාට අශිෂ්ට හැගීම් හා සිතිවිි පාෙනය කරමින්ත් ඒ හරහා
සිදුවන අශිෂ්ට හැසිරීම් පාෙනය කිරීම භහෝ මුින්ත්ම උපුටා දැමීම භම් හරහා සිදු භේ. භමකී සංගීත චිකිත්සාව
මානසික යහපැවැත්ම වර්ර්ධනය, ආතති කෙමනාකරණය, භේදනාව කෙමනකරණය, පුනරුත්තාපනය
ආදිය සදහා බහුෙව භයාදාගනී.
ඒ වභේම ආදී කාෙභේ දී ද භමම සංගීත චිකිත්සාව භයාදාගත් බවට සාක්ි පවතී. චීනය, ඊජිප්තතුව, ග්රීසිය හා
භරෝමය වැනි රටවල් ඒ සදහා ප්රමුඛස්තානයක් ගන්ත්නට විය. 1484 දී පමණ බටහිර රටවෙ භරෝහල් තුළ ද
භරෝගින්ත් සදහා භමකී සංගීත චිකිත්සාව භයාදාභගන ඇත. ඒ වභේම වර්ර්තමානභේ දී ද භරෝහල් තුළ භරෝගින්ත්
නිර්ර්වින්ත්දනය භනාකර සංගීතකයට සවන්ත් භදන්ත්නට සෙස්වා ශෙයකර්ර්ම වෙට භාජනය කිරීභම් ක්රමභේදයක්
පවතී.
භම් සියල්ෙක්ම භහ්තුභවන්ත් සංගීතය යනු මිනිස් හදට භමන්ත්ම මිනිසාභේ මභනෝභාවයන්ත්ට ඉතාමත් සමීපව
ආමන්ත්රණය කළ හැකි එකම ක්රමය බවට පත් වනු ඇත.
චභමෝදයා එදිරිසිංහ