මගේ නිවන… මගේ පැල්පතයි… මිණිකැට දෙකකි ලැබුයේ මගෙ උපන් දිනේ, රන් මිණි පහනකුත් තිබුනා තව ඇකයේ, එතරම් කිසි දෙයක් නැහැ මට තව ඕනෑ උනේ, මවකට තව මොනවනම් ලබනද දිවි කතරේ… ඉපදුනුදාම තෝරාගෙන---

පෙමක්මද මේ වරදක්  නොකලත්, වරදක් සේ  දකින,  මොනතරම්  හොද කලත්, නොහොදක් සේ දකින, මොනතරම්  කැප කිරීම් කළත්, කිසිදා අඟයක් නොදෙන, මාත් රකිනවා පෙමක්, සැනසීම නැතත් සැනසීමක් සොයන---

ඔබේ ලෝකය හා මගේ ලෝකය විඩාපත් වූ ඔබේ මුහුණට සිනාවක් ගෙන දෙන එකම දේ මගේ ඇසුරයි මගේ දසුනයි මගේ සතුටත් ඔබේ ඇසුරයි උදේ පාසැල්, හවස පංතිය රෑට පොත් පත් වල ගෙදර වැඩ අතර ලැබෙනා කෙටි විවේකය ඔබේ මාගේ මිතු නිමේශය---

හිරු උදාවට පෙරම – පාන්දර මදඳුරේ තුරු පිසින මීදුමෙන් – වැසුණු නිල් කඳුකරේ මේ ගමේ නිහඬබව – හැමදාම දුරුකරේ ලංගමේ රියැදුරා – වෙල පහල චන්දරේ බස් එකේ තරමටම – වඩා ලොකු නැති පාර---

ආදරේ විතරයි ඕන  කාටවත් අයිතියක්  නොදීම … කියව කියවා ළඟින් ඉන්නමයි ඕන  නිතරෝම … හිත රිදුනම කියවන එකමයි සමාවක් නොහිතාම … එපා උනොත්  එපාමයි කලකිරවා ගනී ජීවිතේම---