හැදෙන උන් හා හැදුණ උන් පැරණි පරපුර නොදුටු බෝ දේදැක බලාගෙන වැඩුණු අප හටනිතර සවනට වැටුණු වදනකි“දැන් හැදෙන උන්, කමකටම නෑ!” නව විලාසෙන් ඇඳුම් ඇන්දමරැප් හිපොප් සංගීතෙ ඇහුවමනිතර නිතරම ඇහුණ---

අපරාජිත හිතක් හිත හොඳ කමටහැමදේම වැරදුනත්,කමක් නෑ හරියනදවසක් ඒවි මටත්, වැරද්දක් නැතුවබැනුම් ඇහුවත්කමක් නෑ මම දන්නවාවැරදි නැති බවක්, කෙළෙහි ගුන නැති අයටඋදව් කෙරුවත්,අහිතක් නෑ ඒ අය එක්කහොඳ දවසක් ඒවි---

මතක මානෙන්… හදත් අහසටකවි කියාදීඅමාවකදා ගොලුවුනා,නුඹත් පෑ ඒසෙනෙහෙ මගදීගොලු උනාදැයි නොහැගුනා,ආ දුරත්මහ බෝ නිසාවටඉන්නෙදෝ යැයිසිත සිතා,උනත් කම් නෑතනිව දිවියේආමගෙම ආපසු ගියා…දිනෙන් දින කුසනෙරා---

Back Cover කඳුළ දැන් කුමට නුඹතවත් නෙතු අතර හිඳහෙමින් සැඟවියන් යළිනොපෙනෙනා මානයක… ගගනතේ දිලෙන සඳදුර ඈත වුවද මටකාලෙකින් නැඟි පුරා සඳෙඑළිය ඇති සැනසෙන්න… දෙතොලටද අමතකවසැඟව ගිය සිනාවකයළිත් මල්---

අපෙ ජන්ම දා… සෙනෙහසට කවි කුමටපද හරඹ ගලපලා,ලේ කිරට හැරෙන්නට දීදෙහදක් පණගසා,එකම කුස තුල ගුලිවසතර පායුග සලා,දෑගිලිත් පටලන්මමගෙ කුසේ දග කලා…උපන්නෙත් තනිව මානෑ සොයුරන් සදා,එම දිනයෙම---