මදහසින් මා දිහා – බැලූ පළවෙනි දවස නිසැකයෙන් තේරුණා – ඔබේ ලෙංගතු හැඟුම පොඩි පුතුන් පාසලෙන් – රැගෙන යන විට හවස වැඩි කතා නැති අපෙත් – ඇරඹුණා මිතු බැඳුම මිල අධික මගෙ ඇඳුම් –---

අනේ බං හිත.. උඹ නම් කවමදාවත් මට්ටු වෙන්නෙ නෑ.. නෝන්ඩි කරවන එකේ ඉවරෙකුත් නෑ.. ගින්දර දකිනකොට ගින්දරට ලංවෙලා උඹ පුච්චගන්නවා.. වතුර දකිනකොට වතුරට පැනලා  හැමදාම නා ගන්නවා.. උඹ නිතරම දන්නවා උඹ කරන්නේ---

අප්පා නැති වුන් දෙන්නා එක්කම රැක්කෙ දිවි මම තට්ට තනියම මහ ඇතා ළඟ පාත නැතුවම තනි එකා අනෙ වුණේ “තනියා” ම කෑම වේලක් මගහැරෙනකොට ගඩා ගෙඩියක් හොරෙන් කෑවට ලොකු වැරැද්දක් කරලා නෑ ඌ පිටින් ගියෙ නෑ---

ගිමන් හලන වැහැරුනු කය වාරුවටම වාඩිවෙලා ඈත ඉමක සිතිජ කොනේ මැවෙන රූ රටා, සිතපු පතපු සමහර තැන් අතරමගින් නැවති බලා අතීතයක රූප මැවෙයි  මීදුමෙන් වෙළා… දිනෙන් දිනම ජීවිතයක ශේෂ වෙවී වියැකෙන පණ---

ලං වෙන්න බැරි තරම් ටිකෙන් ටික නුඹ දුරස් වෙනවා … දුන්න ආදරේ නුඹ මට හැම අතේ  මං තාම සොයනවා … වරදක් නොකර මම නිතර නිතර වැරදි නුඹ දකිනවා … හැම දේම දරාගන  මම අනේ ඉතින් නුඹ තවම---