පාළුවූ සැඳෑවක
මතක කවුළු අද්දර
හිමින් සීරුවට නැවතී
දසත සිසාරා බලනෙමි…
නුඹෙ සුවඳ දැවටුණ
සිසිල් පවන් රැල්ලට
කවුළුවෙන් රිංගා
හද සනසන්න ඉඩ දෙමි..
නුඹට උපමා යෙදූ
නිහඬ වූ අහසක
දඟකරන නිල් නදියක
නුඹව සැඟවූ අයුරු සිහි කරමි…
කිසිදිනෙක නොවැසෙනා
කවුළුව අද්දර නැවතී
ඉඳහිටක හෝ තනිව
නුඹ සමඟ දොඬමළු වෙමි..
සුරේඛා
