ක්තරා කාලයක මහළු මිනිසෙක් සහ ඔහුගේ පුතුන් තිදෙනකු දුර ගම්මානයක ජීවත් විය.ඔහුගේ පුතුන් තිදෙනා වෙහෙස මහන්සි වී වැඩ කල නමුත් සෑම විටම එකිනෙකා සමග රණ්ඩු විය.ඔවුන්ව කිසිදා සමාදාන කල නොහැකි විය. කාලයත් සමග මහළු මිනිසා ලෙඩ විය.ඔවුන්ට තම පුතුන් තිදෙනාගේ රණ්ඩු නැවැත්වීමට අවශ්‍ය විය.නමුත් කෙතෙක් උත්සාහ කල ද ඉන් පලක් නොවීය.දිනක් පුතුන් තිදෙනාට පාඩමක් ඉගැන්වීමට සිතා මහළු මිනිසා දර මිටියක් දී එය දෙකට කඩන ලෙස පැවසීය.පුතුන් තිදෙනා දර කෝටු වෙන වෙනම ගෙන ඉක්මනින් එය කඩා නැවත එකිනෙකා හා රණ්ඩු කිරීමට විය.පසුව මහලු පියා දර මිටියක්ම දී එය එක්වර කඩා දමන ලෙස පැවසිය.දර මිටියක් ම තනි අයෙකුට එක්වර කැඩීමට නොහැකි විය. පියා ඔවුන් අමතා ‘ දර තනි තනිව කැඩීමට පහසුය.නමුත් ඔබ තිදෙනාත් දර මිටියක් මෙන් එකට බැඳී සිටින විට ඔබට රිදවීමට අන් අයට නොහැකිය.එම නිසා සමඟියෙන් ජීවත් වන්න’ යැයි පැවසීය.
පුතුන් තිදෙනාට අවසානයේ එකමුතුකමේ අගය පසක් විය.
ආදර්ශය -සමගිය තුළ ශක්තියක් ඇත.
පියුමි නෙළුමිකා
