– දරු සම්පත –
පංසලේ කෝවිලේ දවස ගෙවලා
නොදුටු දෙවිවරු සැමට පුදලා
දොලොස් වසරක් පෙරුම් පුරලා
පොකැට්ටුවත් දැන් හොඳට හිඳිලා
අටවා ගත් පැල උකසේ තියලා
රටේ නැති විටමින් ඇයට පොවලා
බලනවා නිති ස්කෑන් කරලා
පුංචි සතුටකි අඹු පාට වැටිලා
දොම්නසින් මුළු දිවිය වැහිලා
දෙන්නගෙම දැන් කෙසුත් පැහිලා
වැඩ කළත් කන්තෝරුවේ ඉඳලා
දරුවෙක්ගෙ සුරතල් හිතේ මැවිලා
රට්ටු කියයි දැන් වයස පැනලා
රිස්ක් එකක් ගන්නට එපා කියලා
කියනවුන්ගෙ හොම්බටම ඇනලා
කියනු රිසි ආතල් නෙමෙයි කියලා
දෙදෙනගෙම වරදක් නෑනෙ කියලා
ඩොක්ටර් කිව්වත් රිපෝට් බලලා
බෝඩ් ගැහුවත් බෙල්ලේ එල්ලා
ගම්මු ඉන්නවද උන්ගෙ කටක් වහලා
එදත් උදේ දෙවි බඹුන් වැඳලා
බලන් උන්නා රාහුත් යනවා පැනලා
අඹු සමඟ මීටර් ටැක්සියක නැගලා
ගියා අපි ඩොකටර් හමුවටය කියලා
මගේ සුබ පැතුම නුඹට පුත කියලා
ඩොක්ටර්ගෙ අත මෙමට දික්කරලා
කිව් වදනින් අප දෙසවන්ද පිරිලා
අඹුගෙ නෙතඟින් කඳුළු වැක්කිරිලා
දින සති මාස මෙලෙසින්ම ගෙවිලා
අඹුගේ බඩ දැන් ඉදිරියට නෙරලා
ඈ කන්න ආස හැම කෑම දීලා
නිරෝගිව මා පුතු ඉපදෙන්න කියලා
කිරි කැටි පුතුගේ කට හඬක් ඇහිලා
දොර ලඟ සිටි මගෙ ලෝකයම පිරිලා
දුවගොස් පිය බිරිගෙ හිස සිඹලා
කීවා අවසන ජීවිතෙ දිනුවා කියලා
ගමේ තැන තැන පද හොඳට හදලා
දැන් දුටුවිට යනවා බෙලි බිමට නමලා
තරහක් නෑ උඹලට අනුකම්පාම කරලා
තාත්තෙකි මමත් ආඩම්බරෙන් කියලා
මාස හයේදී ඩොක්ටර් හමුවෙන්න කියලා
ගියේ වුණ භාර සැම ඔප්පු කරලා
පුතුව චෙක් කර හදවත් සිදුරක්ය කියලා
අඹු සිහසුන්ය එතන ඇද වැටිලා
ක්ෂණයෙන් මුළු ලෝකෙ කඩා වැටිලා
දෙවියනේ ඇයි අපිට දඬුවම් කරලා
දැන් මොකද ඩොක්ටර් කරන්නේ අහලා
දෙඅත් බැඳ මම එහි දණින් වැටිලා
තව දින දෙක තුනයි තියෙන්නේ කියලා
ඩොක්ටර් ගියා ලොකු සුසුමකුත් හෙලලා
ඇඳේ වැතිර සිටි පුතුව තුරුළු කරලා
අඹු අහනවා පුතු යයිද අපිව දමලා
ඉස්පිරිතාලෙම ඉතිරි දින ටිකත් ගෙවිලා
පුතුගේ හැමතැන බට නොයෙක් ගහලා
දොස්තරලා ඇවිත් හැමදේම බලලා
නිරුත්තරව යයි මා පිටට තට්ටු කරලා
අවසන් මොහොත පුතුගේ එළඹිලා
ගහපු බට එකින් එක ගැලවිලා
අඹු හඬා වැටේ අනේ පුතු කියලා
පියෙකි මම කිමද අසරණ කරලා
මව්ගෙ සෙනෙහස අසීමිතය කියලා
දැනුණෙ මට අඹුගෙ විලාපය ඇහිලා
මව්ගෙ හඬට හද රිදුමෙ වැඩි වීලා
පණ අදින පුතුටත් දැන් එයම දැනිලා
______චරියාගේ පන්හිඳ______
චරිත් විජේමාන්න
ප:ලි: යමෙකුට දරු සම්පත් ලැබෙන්නේ හෝ නොලැබෙන්නේ පෙර කළ කුසල අකුසලයන් හේතුකොටගෙනය. එබැවින් දරු සම්පත් නොලද හිතෙන් පීඩා විඳින මිනිසුන් ගැන තැන තැන අදහස් ප්‍රකාශ කිරීමෙන් හෝ උපහාසයට ලක් කිරීමෙන් වළකින්න. එය ඔවුන් සතු ප්‍රශ්නයකි. ඔවුන් එය විසඳා ගනු ඇත. ඔබ එසේ කරන්නේ නම් මෙලොවදීම ඔබට එය විඳවීමට හේතුවක් වනු නොඅනුමානය.
