ඉස්සර මට නිතරම හිතිච්ච දෙයක් තමයි, මිනිස්සු ඇයි මේ තරමට බොරු කියන්නෙ “කියලා
බොහෝ සත්‍යවාදී කියලා පිටට පෙන්නගෙන ඉන්න අයත් දිගින් දිගටම කියලා තියන ඔක්කොම බොරු කියලා එකින් එක ඔප්පු වෙනකොට මිනිස්සුයි බොරුයි අතර සම්බන්ධය මීට එහා ගියපු දෙයක් කියලා තේරුණ නිසා,
මම බොරු ගැන බලන කෝණය වෙනස් කලා.
ඇත්තටම, මිනිස්සු මේ තරම් බොරු කියන්නෙ ඇයි කියලා එතකොට තමයි හරියටම තේරුනේ..
ඇත්තම කිව්වොත් බොහෝවිට මිනිස්සු බොරු කියනව නෙමෙයි,ඔවුන්ට බොරු කියන්න වෙනවා, ඒ කිව්වෙ ඔවුන් බොරු හෝ කිවිය යුතු තත්වෙට පත් වෙනවා.
ඒක වෙන්නේ මෙහෙමයි.
ප්‍රධාන කාණ්ඩ දෙකක මිනිස්සු මේ සමාජයේ ඉන්නවා
1) තියන දේවල් වලට වඩා තියන බව පෙන්නන අය..
2) බොහෝ දේ තියාගෙනත් කිසිවක් නැති බව පෙන්වන අය..
මේ වර්ග දෙකම, තම තමන්ගේ මතයේ පැවැත්ම වෙනුවෙන් නොසෑහෙන්න බොරු කියනවා, බොරු කරනවා,
උදාහරණයක් විදිහට, ඉතා පීඩිත විවාහයක් ගත කරන මුත් සමාජයේදි යම් මට්ටමක් පෙන්වාගෙන ඉන්න කෙනෙක්, අනේ මගෙ මහත්තයා මන් ගැන බලන්නේ නැහැ, එයාට තව කසාදයක් තියනවා,ඉතින් මම ඉන්නෙ බොහොම දුකෙන්, කියලා ඔබ සමග ඇත්තම කියලා ඔවුන් ඔබ ඉදිරියේ මවා තිබෙන සමාජ ප්‍රතිරූපය බිඳ දමා ගත යුතුයි කියලා ඔබ විශ්වාස කරනවද?
ඇත්තටම එහෙම වෙන්න ඕනේ නැහැ ඉතින්.
ලෝකෙට බම්බු ගහගන්න කියලා අපිට ඕනේ විදිහට අපි ජීවත් වෙමු කියලා වචන්යෙන් කිව්වට රටක් විදිහට මේ අමුතු ඇටේ ඇතුලේ ඕක ලොකුවට කරන්න අමාරුයි.
ඒ නිසා ගෙයක් නැත්තම් ණය වෙලා ලෝකෙට පේන්න හරි හෙන පත ගෙයක් අරගෙන ලීස් කරලා හරි වාහනයක් අරගෙන බඩට නොකා හරි,මිනිස්සු තම තමන් කැමති විදිහට status maintain කරනවා.
ඕකෙ ඇත්ත තත්වේ කවුරුම හරි දැනගෙන අනේ ඔයාල මහ ලොකු පොරවල් වගේ හිටියට ලෝකෙටම ණයයි නේද කියලා කෙනෙක් අහනවට කවුරුවත් කැමති වෙයිද?
මහ ලොකුවට ඇති දේකුත් නැති, නැති දේකුත් නැති, පොළවේ පය ගහල ඉන්න නිසා, සාපේක්ෂව මට බොරු කියන්න වෙන්නේ අඩුවෙන්,( කියන්න වෙන වෙලාවල් තියෙනවා )
හැබැයි මම බොක්කේ තියන දේ ගැනත් ඇත්තම කියද්දී යාලුවෝ නෑදැයෝ අතේ පැළවෙන ටොන් පච දිගට හරහර වනද්දී ඉස්සර නම් ඇඟේ ලේ රත් වෙන ගානටම තරහ එනවා.
ඒත් දෙයියනේ කියලා දැන් නම් එහෙම තරහ එන්නෙ නැහැ.
ඇත්තටම බොහොවිට මිනිස්සු හරිම අසරණයි,
නැති කමට, බැරි කමට, දුකට, තනිකමට, වැරදිම්වලට පැරදීම් වලටහිනාවෙන්න බලන් ඉන්න සමාජයක් ඉස්සරහ මිනිස්සු අසරණයි.
ඉතින් කැමැත්තෙන් අකමත්තෙන්, හේතුවක් ඇතුව හේතුවක් නැතුව ප්ලැන් කරලා හෝ ඔහේ කටට එනවට මිනිස්සු හිටු කියලා බොරු කියනවා.
ඇත්තම ඇත්ත හොඳින්ම දන්න අයට ඒවා දැකල තරහ ගියාට, ඒවා අහල හිනා ගියාට අපි ඒක දන්නවා කියලා ඒක ඒ බොරුව කියන කෙනාට දැනෙන්න දෙන්න එපා.
මොකද ඔවුන් ඒ බොරුවකින් මහන්නේ ඉරිච්ච ජීවිත කතාවක් වෙන්න පුළුවන්, එහෙමත් නැත්තම් මැරිච්ච හීනයක් වෙන්න පුළුවන්, සමහරක් විට ඔවුන්ට තියන එකම එක බලාපොරොත්තුව වෙන්නත් පුළුවන්.
බොරුවලට බොරු කාරයින්ට නොරැවටෙන එක ඔවුන්ව තව දුරටත් විශ්වාස නොකරන එක ඔබේ වැඩක්, හැබැයි අකමැත්තෙන් උනත් පිළිගත්තා වගේ බොරුව අහගෙන ඉඳල හා හොඳයි කියන එක ලොකු පිනක්.
මොකද, පටටම පට්ට සරළ ජීවිත මිනිස්සු මාර කට්ටක් කාලා විහින් සංකීර්ණ කරගෙන, බැලුම් වගේ හුලන් දාලා පුම්බගෙන ඒ හිස් ජීවිත ඇතුලේ පට්ට වටින දේවල් තියෙනවා කියලා ලෝකෙට පෙන්නන්න මාර බොරුවක් කරනවා,
ඇත්තම කිව්වොත් අහන අපි විතරක් නෙමෙයි කියන උනුත් තමන්ගේම බොරුවට අහුවෙලා ඉවරයි.
ඒ නිසා මීට පස්සෙ, ඇයි මිනිස්සු බොරු කියන්නෙ කියලා හිතලා දුක් වෙන්න එපා, මිනිස්සුන්ට බොරු කියන්න වෙනවා,
කියන යතාර්ථය තේරුම් අරන් දත කට මැදන් සාවධානව බොරු අහන්න ලෑස්ති වෙලා ඉන්න.
කාගෙ හරි තත්වයක් රැකෙනවානම්, කාට හරි මම පොරක් කියලා හිතෙනවනම්, කාගෙ හරි හිතට අරූ මගෙ බොරුවට හොඳටම රැවටුනා රැවටුනා කියලා හිතල පොඩි හරි සැනසීමක් ලැබෙනවානම්,එන්න එච්චරයි වෙන්න ඕනේ..
මීට පස්සෙ මිනිස්සු අපිට ඇත්ත කියයි කියලා හිතන්න එපා, ඇයි මිනිස්සු බොරු කියන්නෙ කියලා හිතලා දුක් වෙන්නත් එපා, අපෝ එයා ඒ තරම් බොරු හිලක්ද කියලා හිතලා හිත කලකිරවගන්නත් එපා.
මිනිස්සුන්ට බොරු කියන්න වෙනවා,ඒ තරමටම ඒ මිනිස්සු අසරණයි නේද කියලා හිතලා හිත හදාගන්න..
කොහොම උනත් කියන්නෙ බොරු කියලා දැන දැනම ” ආනේ ඇත්තද ” කියලා අහන් ඉන්න එකෙත් අමුතුම එකක් තියනවා..දිගටම පුරුදු උනහම ඒක වෙනමම ආතල් එකක් වෙනවා..
කොහොමත් ඉතින්, ස්කන්ධය දිරලා ආතල් විතරක් ඉතුරු වෙන එකේ කියන කෙනාට බොරු කියලා ආතල් එකක් ගන්න දීලා ඔයා බොරු අහලා ආතල් එකේ ඉන්න. මොකද අපි ඇත්ත අහන්න ආස උනාට ඇත්ත කියන අය දැන් නැහැ..
අනිශා ජයකොඩි ✍️
