ඔබ ගැන හැදින්වීමක් කලොත්

ඔබ ගැන හැදින්වීමක් කලොත් 

ඇත්තටම මගෙ නම දුෂාන්ති නිසංසලා ඒ උනත් හුගක් අය මාව අදුනන්නෙ නිශා එහෙම නැත්නම් නිශූ කිව්වම විශේෂයෙන් මුහුණු පොතේ.

* වැඩිදුර විස්තර කිව්වොත් 

මගෙ ගම මහව ,විජයබා ජාතික පාසලේ තමයි අධ්‍යාපනය ලැබුවේ , පවුලේ අම්මයි,තාත්තා ,නංගී ඉන්නවා, දැන්නම් මන් සැමියා සමග රුමේනියා වල ජීවත් වෙන්නෙ.

* ඔබ වෘත්තීය වශයෙන් මොනවද කරන්නෙ

Laboratory Assistant and 

Elderly care home nurse 

කෙනෙක් විදියට සේවය කලා, ඇත්තටම මන් හරිම ආසාවෙන් කල රැකියාවක් , ජීවිතේ  ගැන  හුගක් දේවල් දෑහින්ම දැක්කෙ Elder care home එකේ වැඩ කරන කාලෙ ,ජීවත් වෙන්න මහන්සි වෙනව වගේම  සමහර මිනිස්සු අවසාන හුස්ම හෙලන්නත්  හුගක් වෙහෙස වෙනව මන් දැක්කා,

* ඔබේ රැකියාව එක්ක ඔබට  විවිධ මිනිස්සු මුන ගැහිල ඇති විවිධ අත්දැකීම් ලැබිල ඇති 

ඔව් මිනිස්සු විසින් හදාගත්ත ඇති නැති පරතරය මිනිස්සුන්ව ලෙඩ කරද්දී සොබාදහම බලන්නෙ නෑ , මන් ඉන්ජෙෂන් කටුව මුලින්ම අතට ගත්ත දවස මට කවදාවත් අමතක වෙන්නෙ නෑ එදා මගෙ අත් දෙක වෙව්ලපු තරමට මන් හිතුවෙ කවදාවත් මට මේ රස්සාව කරන්න වෙන එකක් නෑ කියල .

* කොහොමද ලියන්න පටන් ගත්තෙ

ඇත්තටම මන් ඉස්කෝලෙ යන කාලෙ ඉදලම පොඩි පොඩි නිසදැස් ලියනවා,ඒ කාලෙ පත්තර වලටත් පොඩි නිසදැස් ලියල තියනව , ඒත් ඒව මගෙ පොත් අතරටම සීමා උනා,මට ලියන්න විතරක් නෙමේ අත්කම් වැඩ ඕනෙම දෙයක් පුළුවන් ,

ඒවගේම කියන්න ඕනෙ මුහුණුපොතේ තමයි මන් හුගක් දේවල් ලියන්නෙ ,මගෙ අතින් ලියවෙන හුගක් දේවල් විරහවට බරයි, මගෙ යාලුවො විතරක් නෙමේ හුගක් අය මගෙන් අහනව ඇයි මන් ඒවගේ දේවල් විතරක් ලියන්නෙ කියල 

මට මේ වෙලාවෙ කියන්න ඕනෙ විරහ රස කියන්නෙ ජීවිතේ කවදාවත් විරහ වේදනාවක් විඳල නැති කෙනෙකුට උනත් පපුවෙ හීන් කැක්කුමක් ඇති කරන්න පුළුවන් හැගීමක් ,ඒ නිසා වෙන්න ඇති විරහ ගීතත් වැඩිපුර නිර්මාණය වෙන්නෙ, මන් හිතන්නෙ ඒක හිතට දැනෙන නිසාම වෙන්න ඇති ඒ අය මගෙන් එහෙම අහන්නෙත්.

ඒවගේම මන් හිතන්නෙ අපේ සිංහල භාෂාව තමයි ලෝකෙ ලස්සනම භාෂාව කියල ,ඕනෙම හැගීමක් හරි ලස්සනට දැනෙන්න,රිද්දන්න වගේම සනසවන්න පුළුවන් එකම වචනයක් තේරුම එක එක විදියට හසුරවන්න පුළුවන් ලස්සන භාෂාවක් අපිට තියෙන්නෙ ,

* ඔබ මේ වෙද්දී කොයිතරම් කවි නිසදැස් ලියල තියනවද 

ගානක් කියන්න නම් අමාරුයි දැන් අවුරුදු පහක් විතර මුහුණුපොත හරහාම   ලියල තියනව ,ඒත් දැන් කෙටි කාලයක් ඉදල ලියන්නෙ හුගක් අඩුවෙන් ,

* ඔබට ලැබුණු විශේෂ ඇගයීම් තියනවද 

මට ලැබුණු සුවිශේෂී ඇගයීම තමයි  අපි  Magazine එකේ නිර්මාතෘ ගයාන් කරුනාරත්නව හදුනගන්න ලැබීම .

මන් මුලින්ම 2017 දි තමයි මුහුණුපොත හරහා ඔහුව හදුනගන්නෙ එදා ඉදල මන් ඔහුගෙ Facebok page වලට සම්බන්ධ වෙලා හිටියා, විශේෂයෙන් කියන්න ඕනෙ මන් වෘත්තීය ලේඛිකාවක් නෙමෙයි  , නමුත් ඔහු මාව විශ්වාස කරල අපි  Magazine එකට ලියන්න කියල ආරාධනා කරනව , මන් හිතන්නෙ  මැගසින් එකේ ඔහුත් එක්ක වැඩ කරන පරනම කෙනා මන්  වෙන්න ඇති ,මන් ඔහුව කවදාවත් සජීවීව දැකල නැහැ ,මේ වසර හයකට කිට්ටු කාලයටම දෙවතාවකට වඩා කතා කරල නැහැ, ඒ උනත් ඔහු අනිත් අයට රෙස්පෙක්ට් කරන්න දන්න පුද්ගලයෙක් විදියට තමයි මන් දකින්නෙ,

* අවසාන වශයෙන් මොනවද කියන්න තියෙන්නෙ 

ඇත්තටම මැගසින් එක ගැන කියල ගයාන් මට කතා කරද්දී මන් විශ්වාස කලේ නෑ මේක මේතරම් සාර්ථක වෙයි කියල .මොකද දැන් මිනිස්සු කියවනව හරිම අඩුයි, විශේෂයෙන් මුහුණුපොත උනත් හුගක් මිනිස්සු පාවිච්චි කරන්නෙ ගොසිප් වලට විතරයි කියලයි මට නම් හිතෙන්නෙ ඒ නිසා ,

ඒ උනත්  මන් හරිම ආසාවෙන් තමයි අපි magazine එකට ලියන්න ගත්තෙ , දැන් කොයිතරම් මේකට ඇබ්බැහි වෙලාද කිව්වොත් මාසෙ පලවෙනිදට මුලින්ම බලන්නෙ පෝන් එක අරන් මැගසින් එක මට ටැග් කරලද කියල ,එහෙම නැති උනොත් මට කේන්තිත් එනව ,අනිත් අතට ගයාන්ට මැසේජ් එකක් දානව මැගසින් එක ටැග් කරල නෑ කියල රවා ගත්ත ස්ටිකර් එකකුත් එක්ක.

ඒවගේම මැගසින් එක එක්ක වැඩ කරන හුගක් දෙනෙක් ඉන්නව ,මන් කවදාවත් ඔවුන් එක්ක කතා කරල නැහැ ,අදුනන්නෙ නෑ ඒ උනත් මැගසින් එක කියන්නෙ අපි හැමෝගෙම හැගීම් සහ කැපකිරීම් වල අවසාන ප්‍රතිඵලය ,මැගසින් එකට දැන් අවුරුදු තුනක් කිට්ටු වෙන්න ලඟයි,

ඉතින්  ඒ වෙනුවෙන් මහන්සි වෙන කැපකිරීම් කරන හැමෝටම මේ අවස්ථාවේ ස්තූති වන්ත වෙනව මෙය සාර්ථක කරගන්න දායක උනාට,

මොකද හැමෝම මේක කරන්නෙ විවිධ රටවල ඉදල රැකියා කරන ගමන් ,

ඒවගේම ගයාන් කරුනාරත්න අපේ සහෝදරයා ඔහුට ස්තූති වන්ත වෙනව මාව මේ හා සම්බන්ධ කරගත්තට, හැමෝටම ආරාධනා කරනව අපි විශ්වාස කරල අපි  magazine එකත් එක්ක හැමදාම රැඳී ඉන්න කියල ,ඔබේ ජීවිතයට වටිනා මොනම හරි දෙයක් මෙයින් ගන්න කියල ,