මුලින්ම කියන්න සජිනි අමන්දා රාජපක්ෂ කියන්නේ කොහොම කෙනෙක්ද? ඔයාගෙම වචනයෙන් කෙටියෙන් කිවුවොත්,
හරිම සරල, පොළොවේ ඉන්න චරිතයක් කිව්වොත් හරි. ඕනෑම කෙනෙක් එක්ක හිනාවෙලා කතා කරන්න කැමති, බොහොම ආදරණිය නිහතමානී කෙනෙක්. ඒවගේම මම ගොඩක් සංවේදී පුද්ගලයෙක්.
සජිනිගෙ පවුලේ විස්තර ගැන කිව්වොත්,
මම හැදුනේ වැඩුණේ පිටකෝට්ටේ. මම පවුලේ එකම දරුවා, ඒ නිසා අම්මා ,තාත්තා, ආච්චි එක්ක ගොඩක් ලඟින් හිටියේ. මමයි මගේ හස්බන්ඩ් දැන් ඉන්නේ කැන්බරා වල පදිංචි වෙලා. මගේ පවුලේ හැමෝම මට ලියන්න ගොඩක් ලොකු සහයෝගයක් දෙනවා. මට මේ ලිපි ලියන්න මාව ලස්සන ස්ථාන වලට එක්කගෙන යන්නේ,මම ලියන හැමදෙයක්ම මුලින්ම කියවල හරි වැරදි සහ අදහස් දෙන්නේ මගේ ගෙදර අය.
ඔබගේ අධ්‍යාපන පසුබිම ගැන මතක් කලොත්,
මම කුඩා කල අධ්‍යාපනය හැදෑරුවේ නුගේගොඩ සාන්ත ජෝසප් බාලිකාවේ. දෙවනුව මම උසස් පෙළ දක්වාම පාසල් ගියේ කොළඹ ගෝතමී බාලිකා විද්‍යාලයට. මම එහිදී අධ්‍යාපනයට අමතරව නිවේදන, ඡායාරූපකරණය වගේ විවිධ කටයුතු වල නිරත උනා. මගේ පාසල් මම ඉතාමත් ආදරයෙන් මතක් කරනවා, මොකද මට බොහෝ කලා කටයුතු වලට යොමුවෙන්නට ඉන් ලොකු පන්නරයක් ලැබුනා. ඉන්පසු මම ශ්‍රී ලංකා තොරතුරු තාක්ෂණ ආයතනයෙන්, බ්‍රිතාන්‍යයේ ශෙෆීල්ඩ් හැලම් විශ්වවිද්‍යාලයෙන් සහ ඕස්ට්‍රේලියාවේ චාර්ල්ස් ස්ටර්ට් විශ්වවිද්‍යාලයෙන් මගේ උපාධීන් හැදෑරුවා.
කොහොමද මෙච්චර ලස්සනට වචන ගලපන්නේ, කොයි කාලේද ලියන්න පටන් ගන්නේ?
මම කුඩා කාලයේ ඉඳන්ම නිදහසේ හැදී වැඩෙන්න , ලද දෙයින් සතුටු වෙන්න, අනිත් මනුස්සයෙක් එක්ක තරඟ නොකර ජිවිතේ ගෙනියන්න, සල්ලි වලට වඩා මනුස්සකම් වල ඇති වටිනාකම, මිනිස්සු විතරක් නෙමෙයි මේ මහා පොළොවේ ඉන්න හැම ජීවියෙක්ටම මේ සොබා දහම අයිති කියල මට අම්මයි තාත්තයි දන්න දා ඉඳන් කියලා දුන්නා. මන් හිතන්නේ ඒ ආභාෂය නිසා මම හැම ජීවී අජීවී දෙයක් දිහාම හරිම කාරුණිකව හිතන්න පුරුදු වුණා. මම චුටි කාලේ තනියම හැදුන නිසා මගේ කාලය ගෙවන්න විවිධ කලාවට හුරු දේවල් කලා. සාහිත්‍ය රසවින්දා. එක රාමුවකට කොටු නොවී මම විවිධ පොත් කියෙව්වා. ඒ වගේ දේවල් ගොඩක එකතුවක් මට ලියන්න හුරු කළා කියල මන් හිතනවා. මට මතක විදිහට මම තනියෙන් වචන ගලපලා කවියක් ලිව්වා එක වසරේදී.
සජිනි aesthetic style එකට ලියන කෙනෙක් කිව්වොත් මම නිවැරදියි ද ?කොහොමද ඒ ලිවීමට හුරු වුණේ ?
ඔව් ඒක නිවැරදියි. මම හිතන්නේ මට ඒක ඉබේම එන දෙයක්. මම කලින් කිව්වා වගේ මම හැමදෙයක්ම රසවිඳිනවා,මට ලස්සන කඳු වැටියක් දැක්කම මනසේ ඇඳෙන්නේ හයිඩිගේ කතාන්දරය. මම පොතක් කියවනවාටත් වඩා ඒ පිටු අතරින් එන සුවඳට මම හරිම ආසයි. ඒවගේම ගොඩක් පොත පත කියවල, සංගීතයට ඇහුම්කන් දීල මගේ මනසේ ඇඳ ගත්ත මතකයන් ගොඩක් තියනවා. සමහර පොත් කියවනකොට මම ඒ චරිත වලට ගිහින් ඒ රසය උපරියෙන්ම ලබාගන්නවා. නෝබට් අයගමගේ සාහිත්‍යවේදියාණන්ගේ ‘කාල නදී ගලා බසී’ කෘතියේ, කාල නදියේ සුන්දරත්වය අත්විඳිමින් පාරු පදින සාදිරිස් ගේ ජීවිතය ඒ වගේ මතකයක්. මම පාසල් කාලයේ ඉඳන්ම කලාත්මක ඡායාරූපකරණයට ගොඩක් කැමතියි. මගේ තාත්තාගේ අභාෂයෙන් තමයි මම ඒකට යොමුවුණේ. ඉතින් හැම ගමනාන්තයක් අවසානයේම මන් ගාව ලස්සන ඡායරූප ගොන්නක් එකතු වෙනවා. ඒක මට ගොඩක් උදව් කරනවා මේ ශෛලියට ලිවීම් කටයුතු කරන්න. ඒ වගේම මගේ අම්මාට ලස්සන නිසඳැස්,කවි ලියන්න පුළුවන්, ඇය සාහිත්‍ය රසවින්දනයට හරිම කැමතියි. මේ සියලු දේවල් මගේ ලිවීමේ ශෛලියට රුකුලක් කිව්වොත් හරි.
ඔබ ලියා ඇති ලිපි අතරින් අමතක නොවන අත්දැකීමක් පසුබිම් වුණ ලිපි එහෙමත් ලියවෙන්න ඇති නේද , එහෙම සිදුවීමක් මතක් කලොත් ?
ඔව්, මම ඕස්ට්‍රෙලියාවේ මොන්බල්ක් කියන ප්‍රදේශය ගැන ලිපියක් ලිව්වා. එය අතිශය කඳුකර ගම්මානයක්. එහිදී එක ගෙදරක මිදුලේ පොළොන්නරුව ගල් විහාරයේ සැතපෙන බුදු පිළිමයට සමාන අනුරුවක් තිබුනා. අපිට ඒ දසුන තවමත් විශ්වාස කරන්නට බැහැ. එච්චරටම ලස්සනයි. ඉතින් ඕස්ට්‍රේලියාව වගේ රටක කන්දක් මුදුනක , විහාරයක් වත් පිහිටලා නැති තැනක ඒ වගේ දෙයක් දකින්න ලැබුන එක අමතක නොවන අත්දැකීමක්.
ඒ හැඟීම් සහ සිදුවීම් විස්තර කිරීම, කියවන අපිට හරිම තාත්විකව දැනෙනවා. .. සජිනි නරකද පොතක් ලිව්වොත්?
බොහොම ස්තුතියි ඒ ඇගයීමට. පුංචි කාලේ ඉඳන්ම පොතක් ලියන්න මගේ හීනයක් තියනවා. ඒත් මං හිතනවා මම තව පොත් පත් කියවන්න ඕන , තවත් අත්දැකීම්
ලබාගන්න ඕන කියලා පොතක් ලියන්න කලින්. ඉතින් කවදා හරි මම පොතක් අනිවාර්යෙන්ම ලියයි.
අවසන් වශයෙන් අපි Magazine එකට සමිබන්ද වීම ගැන ඔබේ අදහස?
මට අපි Magazine එකට සම්බන්ධ වෙන්න අවස්තාව ලබා දුන්නේ තිලෝ අක්කා. මම ඇයට බෙහෙවින් ස්තුතියි කරනවා මගේ එක Facebook පෝස්ට් එකක් දැකලා මේ දක්වා ලිපි ලියන්න මාව දිරි ගැන්නුවාට. ඒවගේම මට හරිම සතුටුයි මගේ සිතුවිලි වචන වලට පෙරලලා මුළු ලෝකෙටම පෙන්නන්න අපි Magazine හරහා හැකිවෙන එකට. පොතක් ලියන හීනයට ලඟා වෙන්න මට මේක බෙහෙවින්ම ශක්තියක්. ගයාන් අයියාටත් ගොඩක් ස්තුතියි.
