රජ මා වතින් අවා රේ වන්දනා ව
2 කො ටස
අපේ නඬය ගෙ ත්තම්පා න අසලට පැ මිණෙ න විටත් අඳුර හතරවටින් ගලා ඇවිත්…. ගෙ ත්තම්පා න මම
දකින්න පෙ රු ම් පීරු තැ නක්.. බුදුන් වහන්සේ සමනළ කන්ද නගිද්දී සිවුර ඉරිගිය නිසා එක් ස්ථා නයකදී
නැ වතී සිවුර මසා ගත් බවත්, එනිසා එම ස්ථා නය ගෙ ත්තම්පා න නමින් එදා සිටම හැ ඳින්වෙ න බවත්
ජනප්රවා දයේ සදහන් වෙ නවා … එක් ජනප්රවා දයකට අනුව පැ වසෙ න්නේ පර්වතය මත වැ ඩසිට
ඉරීගිය තම චීවරය උන්වහන්සේ පර්වතය මත එලු පසු, එය දුටු මා රයා බුදුන් වහන්සේ විනා ශ කිරීමට
විශා ල ජල ධා රා වක් කඳු මුදුණින් මවා පහළට එවූ බවත්, මහත් වූ වේ ගයකින් පහළට ඇදී ආ ජලකඳ
බුදුන් වහන්සේ වැ ඩ සිටි තැ නින් දෙ කට බෙ දී පහළට ගැ ලූ බව කියවෙ නවා …
ඝණ අන්දකා රයත් වර්ෂා වත් මැ දින් ටො චි එළි ආලො කයෙ න් සීත ගඟුලත් ( කුරු ගඟ ) ධර්මරා ජ ගලත්
පසු කරන්නට සිදුවුවෙි හිතේ කණගා ටුවක් එක්ක… දැ කගන්න තවත් ආස කල ස්ථා නයක්, රා ත්රියෙ එ
ගල් පඩි ගණන් කරමින් මං නැ ග ගියෙ ආයෙ ත් දවසක එන බව අදිටන් කරගනිමින්… ගල් පර්වතයේ
කපන ලද පියගැ ට පෙ ළ සියයකට අධික ප්රමා ණයක් හමුවෙ නවා …. එ ස්ථා නයෙ එක්තරා කා ලයක
ධර්මරා ජ නම්, තා පසයකු වා සය කළ බවත්, එතුමා වෙ ද වනරා ජ පෙ රු මා ල් නම් ආරච්චිගේ උදව් ඇතිව
මෙ ම පියගැ ට පෙ ළ කරවූ බවත් ධර්මරා ජ නමි සෙ ල්ලිපියේ සඳහන් වෙ න බව පැ වසෙ නවා …. මෙ ම
සෙ ල් ලිපිය සමඟ එහි තා පසතුමා ගේ රු වද කො ටා ඇති බවයි පැ වසෙ න්නේ … කෙ සේ වුවත් සෙ ල්
ලිපිය නමි පර්වතය පා මුල පසට යටවි ඇති බවයි පැ වසෙ න්නේ ..
ආඬියා මලතැ න්න අමිබලමෙි රා ත්රිය ගත කරන්න සැ ලසුමි කර සිටියත් වර්ෂා වත් හෙ මින් ගමන නිසා
කා ලය ගෙ වි යා මත් හෙ තුවෙ න් එදා රා ත්රිය හැ රමිටිපා න අමිබලමෙි ගත කරන්න යො ජනා උනා …
හැ රමිටිපා න අමිබලමට එන අතරමග තවත් අමුත්තෙ ක් දැ ක ගත හැ කි උනා … අවදා නයෙ න් නො ගියා
නමි කණ්ඩා යමෙි ඉදිරියෙ න් ගිය කෙ නෙ ක්ට අනතුරක් සිදු වෙ න්න ඉඩ තිබුණා … මෙි ඉතිං එයා ලා ගෙ
කා ලය. අපි යන්නේ අවා රේ පො ලො න් තෙ ලිස්සෙ ක් අපට ඇස ගැ ටුණේ එ විදිහට.. එ විතරක් නෙ වෙ යි
නිකි බලු යා ළුවා ත් එක් තැ නකදි කටුස්සෙ කුට බියවි බුරා ගෙ න අපි අතරට පැ න්නේ මා ව නමි හො දටම
බය කරලා …
වැ ස්සෙ තෙ මිලා හො දටම තෙ හෙ ටිටුවෙ න් හැ රමිටිපා න අමිබලමට පැ මිණි අපට වෙ හෙ සට වඩා
තිබුණේ කුසගින්න… ඇගපත සො දා ගෙ න ඉක්මනින් රැ ගෙ න පැ මිණි පා න්, සිනිසමිබල් , ජැ මි, බටර්,
සො ස් සියල්ල ලං කරගත්තේ කො පි එක නිවෙ න්න කලින් කා ලා බිලා නිදා ගන්න….
පසුදා පා න්දරම නැ වත කරු ණා කරන්න කතිකා කර ගත්තත් කිසිවෙ කුත් ගමන ඉක්මන් කලෙ නැ
නැ වත.. එ නිසා ම උදැ සන ආහා රයත් හැ රමිටිපා න අමිබලමෙි සිටම රැ ගෙ න යන්න සුදා ණමි උනේ මෙි
හිමිදිරියෙ ඈතින් ඉද අපට අඬගසන සමනො ළ කන්ද දිහා බලා ගෙ නමයි…. විටින් විට සුදු සේ ද
සළුවකින් වසා ගන්නවා වගෙ මීදුම අස්සෙ න් ඉඟි බිඟි පා න සමනො ළ ඟිර දිහා බලා සිටියදි වෙ ලා ව
ගතවි තිබුණේ අපටත් නො දැ නිමයි..
7kmදි හමුවන හැ රමිටිපා න සිය වන්දනා ගමන සා ර්ථක වුවහො ත් සමන් දෙ වියන්ට හැ රමිටියක් පූජා
කරන බවට අතීතයේ දී වන්දනා වේ ගිය බැ තිමතුන් පො රො න්දු වූ බව ජනප්රවා ද වල කියවෙ නවා ….
මෙි කියන ස්ථා නයේ ඇති ප්රපා තා කා ර බෑ වුම නිසා හැ රමිටිවල ආධා රයෙ න් බැ තිමතුන් කන්ද නැ ග
යන්නට ඇතැ යි සිතන්නට පුළුවන්.. දම්වැ ල්වල එල්ලී නැ ගීමට තිබුණු මහ ගිරි දඹය පා මුල පිහිටි මේ
කො ටසට නැ ග යැ මට හැ රමිටි භා විතා කරන්නට ඇති එ කා ලයෙ …. ඒ හැ රමිටි කඳු පර්වත අසල
ගො ඩ ගැ සෙ න්නට ඇති…. ඉතිං හැ රමිටි ගො ඩක් ගො ඩගැ සුනු නිසා එ ස්ථා නය හැ රමිටිපා න නමින්
ව්යවහා ර වූ බව ජනප්රවා ද වල සදහන් වෙ නවා .. අවා රේ යන මම බා ර උනා වා රේ දි නැ වතත්
හැ රමිටියක් පුජා කරන්න…
හැ රමිටිපා න අමිබලමට 50mක් පමණ දුරින් ගල්වං ගෙ ඩිය හමු වෙ නවා . එ ගැ න හරිහැ ටි සදහනක්
නැ .. විශේ ෂත්වය තමයි ශ්රී පලා බද්දල මා ර්ගය හා කුරු විට එරත්න මා ර්ගය එකට හමුවන ස්ථා නය
මකර තො රණට පහලින් විම… මකර තො රණ පිහිටි ශ්රි වනරතන විවෙි කා රා මය පසු කර ඉහලට
කරු ණා කල මම නමි මෙි පා රා දිසයේ අතරමං උවත් සැ පයක්යැ යි සිතෙ න තරමි සුන්දරත්වයට වශි
උනා ….. ඇත්තමයි අවා රේ අඬවිය කියන්නේ දිව්යලො කයක්…. ඉල්ලන්නේ එක දෙ යයි මෙි දිව්යලො කය
ආරක්ෂා කරන්න පන මෙ න්….. මෙි ගස් කතා කරනවා … ඉහලට නැ ඟි සුළග මීදුම එක්ක වෙ ලි ඔවුන්
කතා කරනවා … නෙ කවිද කුරු ළු ශබිද සවනත පිනවන්නේ අමුතුමවු මිහිරියා වකින්… නවතින්නමයි
හිත..
වා සනා ව කියන්නේ අපේ නඬෙි හදිසිකා රයො නො මැ ති විමයි… පරිසරය විදින ගහා කො ළට සතා
සිවුපා වුන්ට ආදරය දක්වන පිරිසක් මා වටා සිටිම ගැ න මම ස්තුති වන්ත වෙ න්නේ මෙි විශ්වයට…
මැ ල්ලමළ කඳුර පසු කර ආඬියා මලතැ න්න අමිබලම අසලට පැ මිණෙ න ගමන් මා ර්ගය නමි
දිව්යලො කයක්… අඬවියටම ආවෙි නිකවු මල් වලින් පා ර දෙ පසම අලං කා රවි තිබුණේ හරියට අපිව
පිළිගන්න වගේ …. එ තරමි දැ ස් වශි වන සුන්දරත්වයක්… දිය ඇලි ලො කයක්.. වනමල් වලින් පා ර
දෙ පසම අලං කා ර කර තිබුණේ පඩියක් පඩියක් ගා නේ මගේ දෙ පා නතර කර එ සුන්දරත්වය විදින්නම
සො බා දහම දුන් තැ ග්ගක් වගේ ….
මැ ල්ලමළ කඳුර පසු කරන් මුළු දුරින් 7.7kmක් පමණ ගමන් කල පසුයි ආඬියා මලතැ න්න අමිබලම හමු
වන්නේ . මෙි ස්ථා නය පිළිබදවත් කතා වක් තිබෙ නවා .. සීතා වක දෙ වැ නි රා ජසිං හ රජතුමා ගේ කා ලයේ දී
ශ්රී පා දස්ථා නයේ පා ලනය ශිව දෙ වි භක්තිකයන්ට පවරා තිබෙ නවා … දේ වා ලවල වතා වත් කිරීම
සඳහා ශ්රී ලං කා වට පැ මිණි හින්දු තා පසයන් එවක හඳුන්වන ලද්දේ ආඬි යන නමින්.. ඔවුන් මෙ හි
පැ මිණ ඇත්තේ දකුණු ඉන්දියා වේ “ආන්ද්ර” දේ ශයෙ න්… ඔවුන්ට සන්නා සි කියලත් කියවෙ නවා …. ඉතිං
මෙි සන්නා සියන්ගේ නා යකයා මියගිය ස්ථා නය ආඬියා මල තැ න්න නමිනුයි ජනවහරේ සඳහන්
වෙ න්නේ …..
මම එ අසලට පැ මිණෙ න විට උදැ සන 9.48යි… එහි සිට 1km පමණ දුරක් යා යුතුයි මළුවට… ලග ලගම
පෙ ණෙ න ශ්රිපා දස්ථා නය දිහා බලා ගෙ න ලො කේ ලස්සනම පඩිපෙ ළ දිගේ මීදුම අතරින් ඇවිද යනවා
කියන එක මගේ ජිවිතේ මං ලබපු වචනයෙ න් විස්තර කල නො හැ කි අත්දැ කීමක්.. ඇත්තටම කදු කතා
කරනවා …. පඩි එකින් එක නැ ඟගෙ න මම ඇවිද ගියෙ දෑ සින් එ චමත්කා ර දර්ශනය නිසා ඇතිවු
සතුටට කදුළු කැ ට කීපයක් පිට පනිද්දි… මගෙ හදවත බදු මා ප්රිය කරන පෙ මි කරන අඬවිය… එ
සුන්දරත්වයෙ පහස විදින්න මො නතරමි නමි මම හීන දකිනවා ද…. අවා රයෙ සිරිපා මළුව සිපගෙ න
හමන මද සුළගත් ගතේ හැ පි යද්දි දැ නෙ න සැ ණසීම කියා නිම කල නො හැ කියි… වසනා වට වර්ෂා වෙ න්
කිසිදු බා දා වක් නෑ …
ඇහැ ල කණුව අඩි දෙ කක් පමණ උස සිලින්ඩරා කා ර ගලින් නිමැ වුණු ස්ථම්භයක්, එත් මෙ දා දැ කිය
හැ ක්කේ කො ටස් දෙ කක් වශයෙ න්…. අතීතයේ දී මෙ හි තිබෙ න්නට ඇත්තේ ඇහැ ළ ලීයෙ න් තැ නූ
කණුවක් හො ඇහැ ල ගසක් විය හැ කියි… වන්දනා කරු වෝ මෙි ස්ථා නයෙ දි තමයි සුදු පිරු වට
අදින්නේ ….. තව මං අහලා තියනවා චා රිත්රයක් විදිහට ඇහැ ළ කණුවේ දී වන්දනා කරු වෝ හුණු
තවරන බවක්…
ඇහැ ල කණුව , හුලං කපො ල්ල , මහා ගිරිදබය පසු කර මම මළුවට පැ මිණියෙ තනිවම… මගෙ නඬයෙ
දෙ දෙ නෙ ක් කලින්ම මළුවට කරු ණා කරලා … ඉතිරි අය හෙ මින් එන තෙ ක් මම මහා ගිරිදබ කරු ණා
කලා ඉක්මනින්… සුමන සමන්දෙ විහා මුදුරු වනේ ගෙ පිහිටෙ න් කිසිදු කරදරයක් නො මැ තිව වන්දනා
කරගත්තා අවා රේ සිරිපා කරු ණා ව…. ඉතිං මට නවතින්නමයි හිත… එත් නැ වත යා යුතුයි ගමිබිමි
කරා … නැ වත පහලට කරු ණා කරන්න සඳගලතැ න්න මා ර්ගය වෙ ත පැ මිණියෙ නැ වත නැ වතත් උඩ
මළුව දෙ ස හැ රි බලන ගමන් වා රේ ත් මම එන බව සිතා ගෙ න අඬවියෙ සුන්දරත්වයෙ න් මුළු හදවතම
පුරවා ගෙ න….
ස්තුතිවන්ත වෙ නවා මගෙ මිතුරන්ට වගෙ ම මෙි ගමන යන්න අවශ්ය තො රතුරු ලබා දුන් මිත්රයන්ට….
ඉල්ලන්නේ එක දෙ යයි… යන්න විදින්න වන්දනා කරන්න එත් මෙි සුන්දර පරිසරය විනා ස කරන්න එපා ..
ප්ලා ස්ටික් පො ලිතින් වලින් තො රව එන්න.. තමන් ගෙ නෙ න ප්ලා ස්ටික් පො ලිතින් මෙි පරිසරයට
මුදා හැ රීමි නො කර එවා නැ වත රැ ගෙ න යන්න… රකින්න මෙි අපේ රටෙි සුන්දරත්වය.
නිසංසලා රණසිංහ
