බතලේගල Bible Rock / solo travel
මං හිතනවා ඔයාලාට මතක ඇති මගේ කලින් සංචාරය දෙවනගල.. එදා දෙවනගල ඉදන් මම බලන් හිටියා එක්තරා පර්වතයක් දිහා.. මට ඉගිලෙන්න තරමි හිතුන.. එ තමයි බතලේගල නොහොත් Bible Rock ,, කඩුගන්නාවට ඈතින් පෙනෙන සිගිරිය වගේ ගල් පර්වතය, පුංචි සීගිරිය කියලත් කියනවා.. ඉතිං මෙවර මම එහෙත් හොයාගෙන ගියා තනිවම…
ටිකක් විතර දුෂ්කර ගමනක්… බතලේගල පිහිටා තියෙන්නේ කෑගල්ල දිස්ත්‍රික්කයේ අරණායක ප්‍රාදේශිය ලේකම් කොට්ඨාශයේ.. මේ පර්වතය මුහුදු මට්ටමේ සිට අඩි 2618 උසින් යුක්තයි…. පාන්දර පහට ගෙදරින් පිටත් උන මම නුවරට ආවා… නුවරින් මං නැග්ගා කොළඹ යන බස් එකට.. කොළඹට යන බස් එකේ තමා මම මාවනැල්ලට ආවේ…. මාවනැල්ලෙන් අරණායක පාරේ යන දෙබත්ගම බස් එකට නැග්ගා. ඒ මොහොතේ මගේ වෙලාවටම දෙබද්ගම යන බස් එක තිබුණා… මාවනැල්ලේ සිට කිලොමිටර් 13ක් යා යුතුයි හත්ගමිපල හන්දියට..
ඉතිං… ගමන ආරමිභ කලා… කරකවලා අතැරියා වගේ ගමනක්.. මොකද බස් එක හත්ගමිපලට යන පාර පහු කරලා ටවුන් එක්කට ගිහින් ආපසු හරවන් එනවා.. ඇත්තටම මම නමි ටිකක් විතර ගැස්සුණා මෙි මොකද කියලා.. පස්සේ තමයි එක දන්නේ… බස් එකේ ඇවිත් හත්ගමිපල හන්දියෙන් බැස්ස මම එතන ඉදන් ඇති කිලොමිටර් දෙක ත්‍රිරෝද රථයකින් යන්න තීරණය කලේ කාලයේ ඇති වටිනාකම නිසා… මොකද මෙි ගමන මම යන්නේ තනියම.. රෑ බො වෙන්න මත්තෙන් නැවත මාතලේට යා යුතුයි මම…
හත්ගමිපල හන්දියෙන් ත්‍රිරෝද රථයක ගමන ආරමිභ කල එක ගැන නමි දැණුනේ සතුටක්… මොකද කියනවා නමි කොන්ක්‍රීට් දමා තිබුණ මාර්ගය කන්ද වැඩියි..බුලුගම්මන මාර්ගයේ කඳු පාමුලට කිලොමිටර් දෙකක් මම යන්න ඔින.. දුෂ්කර ගමනක්…. ඉතිං වැඩි වෙලාවක් ගත නොවිම මම ආවා උදැසන අට වෙත්දි බතලේගල පර්වතයට යන මාර්ගය ආරමිභ වෙන තැනට. එතන බොඩි එක්ක නමි ගහලා තියෙන්නේ මිටර් 500යි කියලා. එත් ඊට වඩා වැඩියි කියලා තමයි මට නමි හිතුනේ මුදුණට ගියාම..
අලුතින් හදන මකර තොරණේ අටිටාලේ අස්සෙන් රිංගලා මම කොන්ක්‍රීට් දමා ඇති මාර්ගයේ දිගේ මගේ පා ගමන ආරමිභ කලා.. පාර දෙපැත්තෙම ගොරකා සහා කජු ගස් මම දැක්කා… 40°-45°ත් අතර දළ බැවුමක් තමයි නැඟ යන්න තියෙන්නේ.. කොන්ක්‍රීට් මාර්ගය අවසානයෙන් පඩිපෙල පටන් ගන්නවා.. හෙමින් සැරේ මම පඩිපෙල නැගගෙන ආවෙි බතලේගල රක්ෂිතයට ඇතුල් වෙන ස්ථානයට…
ගස්වැල් වල සිසිලස වගේම කුරුළු හඬටත් කන් දීගෙනම මම ඇවිද ගියා වනාන්තරය මැද්දෙන්… යෝධ පුස්වැල් මට මෙි මාර්ගයේදිත් දැකගත හැකි උනා.. ගොරකා , කිතුල්, හල්මිල්ල වගේම තවත් මම නමි නොදන්නා රූස්ස ගස් අතරින් ඇවිද යන විට නමි තෙහෙටිටුවත් කොහේ ගිහින්ද දන්නේ නෑ… වනාන්තර කොටස අවසානයේ මගේ මනස අරන් ගියේ ආදරණිය ශ්‍රිපාදයට . එ සුන්දර පඩිපෙල් මට මතක් කලා මෙි පර්වතයට නැග යන්න තියන රතු බටත් පඩිපෙලියත් දැකලා..
උදෑසනම ගමන ආරමිභ කල නිසාම බතලේගල දෙසට ඇදී එන මිදුමි දුමාරයක් මුදුණතදී දැක ගන්නත් මට වාසනාව ලැබුණා… පර්වතය මුදුණතට ලගා විමට මට වැය වී තිබුණේ විනාඩි හතලිහක වගේ කාලයක්… හැබැයි ටිකක් තෙහෙටිටුයි නැඟ යන්න ඇති දළ බැවුම නිසා.. එ මොනවා උනත් මගේ දෑසට හසුවු එ සුන්දර දර්ශනය නිසා තෙහෙටිටුව කොහේ ගියාදැයි සිතාගත නොහැකියි.. එ තරමි කොළපාට ලොකයක් මා වටා තිබුනේ අහස උසට නැඟ ඇති විසාල කදු පංතිත් සමගයි..
මුලින්ම මම ගියේ අලුතින් ඉදිකර ඇති විහාරයට. මතක් කරන්න ඔින ප්‍රදිප් විජේතුංග මල්ලිව.. ඔහු මා එන බව පන්සලේ විමලබුද්ධි ස්වාමීන්වහන්සේට දන්වා තිබුණා.. විහාරය පැත්තට ගිය මම ස්වාමීන්වහන්සේටත් කතා කරලා උන්වහන්සේ සමඟ ගියා මම ගල් ලෙන් ඇති දෙසට….. අතීතයේ මෙහි භාවනායොගීව ස්වාමීන්වහන්සේලා වැඩ සිටින්නට ඇති බවයි විමලබුද්ධි ස්වාමීන්වහන්සේ මා සමග පැවසූවෙි…
ගල් ලෙන් ඇතුලත ඇති සිදුරු මතින් දිය බිදිති වැටි කුඩා පොකුණු දෙකක් නිර්මාණය වී තිබෙනවා.. බැලු බැල්මටම සිතාගත හැකියි එ ජලයේ සිසිලස… මහා රූස්ස ගස් මැදින් උන්වහන්සේ මාව එක්කාසු කරගෙන ගියේ ඈතින් අසුපිනි ඇල්ල පෙණෙනා මානයට…
ස්වාමීන්වහන්සේ මට මග පෙන්වා දුන්නා මෙි පර්වත රාජායා මුදුණත ඇති හුළං කපොල්ල දක්වා යාමට… ඈතින් පෙණෙනා කදු පංති රාශිය මගේ සිත නමි සොරා ගත්තා.. අසුපිනි ඇල්ල වගේම අලගල්ල මට අත වනා කතා කරනවා වාගෙයි මට දැනුනේ…
බතලේගල කඳු රාශියකින් වට වූ හුදකලා කන්දක් විදියට තමයි තියෙන්නේ. එක පැත්තකින් අලගල්ල, තවත් පැත්තකින් ඌරා කන්ද, තවත් පැත්තකින් හන්තාන මෙන්ම අම්බුලුවාවත් අනිත් පැත්තෙන් උතුවංකන්ද සහා දකුණින් සාමසර කන්දත් බලාගන්න පුලුවන්.
අක්කර 150කින් සමන්විතවු මෙි පර්වතය මුදුණත විශාලත්වය අක්කර හයක් පමණ වෙනවා.. මට මතක් නොවුනාම නෙවෙයි කාලෙකට කලින් සාමසර කන්දේ නායේ යෑමත්…
උදෑසන දහය පසු වෙනවත් සමගම දැඩි හිරු රශ්මියක් පර්වතය මුදුණට වැටි මට කියාපැවෙි ගමණ නිමා කරන කාලය පැමිණ ඇති බවයි.. නැවත ස්වාමීන්වහන්සේ සොයා ගොස් උන්වහන්සේට වැද නමස්කාර කර පැමිණියේ උන්වහන්සේ ලබා දුන් තේ පැන් සංග්‍රහයත් බුක්ති විදලා පිරිත් නූලකුත් ගට ගසාගෙන ආශිර්වාදත් රැගෙනමයි…
ආදරයෙන් ඉල්ලා සිටිනවා බතලේගලට යන ඔයාලාගෙන් ඔබ රැගෙන යන දෑ එහි දමා නමි එන්න එපා.. එවා අස් කරන්න වෙන්නේ ස්වාමීන්වහන්සේට.. විදුරු කටු වගේම ටෙන්ටි වලට සවි කරන ඇන සහා ප්ලාස්ටික් බොතල් උන්වහන්සේ මට පෙන්වුවා කඳවුරු භූමිය තුල… එහි ගොස් සුන්දරත්වය විදගෙන පරිසරයට හානියක් නොකර පැමිණෙන්නයැයි හැමොගෙන්ම ඉල්ලනවා..
එ වගේම ස්වාමීන්වහන්සේ පැවසුවා මා සමග.. උන්වහන්සේට දානය නිතරම නොලැබෙන බව.. පන්දර තුනට අවදි වෙන උන්වහන්සේ දානය සකසා ගන්නා බව පැවසුවා.. ඉල්ලිමක් කරනවා බතලේගල සංචාරය කරන ඔබ යන විට උන්වහන්සේට පුජා කරන්න යමක් රැගෙන යන්න අමතක කරන්න එපා කියලා…. එ වගේම එහි කඳවුරු බදින්නන්ගෙන් ඉල්ලා සිටිනවා උන්වහන්සේ උදවුවක් වශයෙන් යමි කාර්යක් කර දෙන ලෙස ඉල්ලා සිටියොත් එය මගහැර නොයන ලෙසට…
උදැසන දහයයි හතලිහ පමණ විට මම බතලේගලට සමුදිලා නැවතත් පැමිණයා පහළට…. නැවත හත්ගමිපල හන්දියට යෑමට ත්‍රිරෝද රථයට ඇමතුමක් ලබා දී මම හෙමින් මාර්ගය දිගේ ඉදිරියට ඇවිද ගියේ මෙි ගම්මානේ ඇති දුෂ්කරතාවයත් එහි නිවාසත් දැක ගැනීමෙි අරමුණෙන්.. එ අවස්ථාවාදි මට හමුවු මාමා කෙනෙක් මට පැවසුවෙි මෙි ප්‍රදේශයටම තියන පැරණිතම නිවස ඔහුගේ නිවස බවයි.. ත්‍රිරෝද රථය පැමිණෙන තෙක් මම එ නිවසේ සුන්දරත්වයත් දැකබලා ගත්තා.. වර්ෂ 1955දී ඉදිකර ඇති මෙි නිවස නමි හරිම නිස්කලංකයි ඇසට ප්‍රියජනකයි…
දහවල් දොලහා වෙද්දි මම නැවතත් හත්ගමිපල හන්දියෙ.. සුන්දර ගමනක් නිමා කලා මම… බතලේගල එක් වරක් හො යන්නම වටිනා තැනක්… එයි යන්න , එ සුන්දරත්වය විදින්න… සුන්දර මතක එකතු කරන් නැවත එන්න.. හැමදාමත් වගේ මෙවරත් මම ස්තුති වන්ත වෙනවා මෙි විශ්වයට මාව සතුටින් තබනවාට වගේම මා ආරක්ෂා කරනවාට…. තවත් සුන්දර සංචාරයකින් හමු වෙන්නමි
නිසංසලා රණසිංහ
