Category: Quotes

හුදෙකලාව තනිරකිනා බවක් දැනි දැනී

කෙලෙසක සිත වාවන්නද ඔබව නොම පෙනී

ගිම්හානෙට වඩා හැගුනු සීතේ ගුලි වෙවී

අප ආගිය මං මාවත පාලුවී ඇතී….

තනිකම තනියට රකිනා හද සසල රැයේ

තනිවූ සදු වටා එතුනු තරු පේළි එළී

සෙනෙහසකට හේතුවිනා නැහැ මුළා වුනේ

ඒ ඇති සනසාගන්නට සිත මතම එබී….

දැහැනක සමවැදී සිටිමි නෑසුනත් ගී රසේ

විරහව හිත පුරා විදින්නද භවකතෙරේ

කල පිං මදි වීදෝ අප දෙතැනක උන්නේ

මතු උපදින හැම භවයෙම ඉමු සංසාරේ

රීනා

ජීවිතේ සොයන තැන 

ජීවිතේ දුන්නා

ආදරේ සොයන තැන 

ආදරේම දුන්නා

ඉන්නෝන හැමතැනම 

ළඟින් මා හිටියා

මගේ හිත බිඳුණු තැන 

නුඹ දුරින් රැදුනා …

වැටෙන හුස්මකින් පවා

වෙනස නුඹ සෙව්වා

සුසුමක් හෙලනකොට

හිතේ දුක නිව්වා

සංසාරේ එකට යන්න 

දිවුරුම් නුඹ දුන්නා

කොතැන හරි වැරදි ඇති 

මගේ හිත මට කිව්වා …

ගගන ගුරුගේ

සංසාර චාරිකාවේ

මංදාරමෙ සැංගිලා

උනුන් ඇස් අගින් මිමිණු ඒ

ප්‍රේමයත් වියැකිලා

සදුත් හිරුට මුවාවී

සංසාර ගමනට එක්වෙලා

ඉනුත් මග ඇහුරු ඒ

ජීවිතයම නැවතිලා

ප්‍රේමයත් රාගයක්මැයි

කෙනෙක් කී ලංවෙලා

කුමර බඹසර බිදී

කුමරියක හඩවලා

ඉකිගසන වත්මනේ

නොම ඉදින් තව මග බලා

ලං වෙන්න සිත්පට ගෙතූ

ප්‍රේමයත් ඇත ගොළුවෙලා….

රීනා

තඹරක අරුම..

සප්ත ස්වරයෙන් හැඩවෙන තත්නද

නැංවූ දුක් ගී නුඹට ඇසේවිද

හිත්මානෙක පීදුනු මල් කැකුලක

පෙති ගිලිහී යන්නට නොමදෙනු මැන…

මොණර නිලක ලා අහසට වන් සද

ඈතින් සැගවී බලා හිදිමි මම

ලංකරගන්නට නොමැති ලොවක තව

හඩා දොඩානම් කිනම් පලක් වෙද…

පෑලදොරට පිටුපා ගියදා නුඹ

හිත් කඩ හතකට පැලී ගියා වෙද

තවත් නොමැත හිත්ලූවක තනිවම

වැළපී ලතැවී තැවී දැවෙන්නට…

ලා දම් පාටට දිදුලන අහසට

පෙම් බැද කව් ගී ලියා තබමි සොද

බාදුරාව සේ ඇදබැද නොගෙනම

මඩෙහි පිපී තඹරෙක් වන්නෙමි මම…

රීනා

~ නොකිලිටි කුණු ~

උණු බතක් නොවැරදී –  ඉදුණමුත් හැමදාක

ලුණු ටිකක් සමඟ කා – නිදයි සමහර රෑක

හුණු නොගෑ බිත්ති ඇය – ගොඩනැගුවෙ තනියෙන්ම

කුණු අදින ට්‍රැක්ටරේ – වැඩ කරල සතියේම

පෑ සෙනේ නොකිලිටියි – කිලිටි වූවත් ගතින් 

නෑ සියන් නැති දුකත් – දරාගති තනි සිතින්

බෑ කියා දෙයක් නෑ – දිරිය දුටුවෙමි ඇගෙන් 

නෑ අපිට අඩු පාඩු – සතුටු වුණි ලද දෙයින්

පාසැලට යන විටදි – මිතුරු කැල සමගින්ම

මග තොටදි ට්‍රැක්ටරේ – ඉඳහිටක දුටුවාම

අම්මෙ මම මෙහේ යයි – කියන්නට කලියෙන්ම

නාදුනන සේ ගියේ – ඇයි කියන් හැමදාම

තාරක ජයතිලක