25-April-02

ආගම භාවිතයෙන් තමන් බැබලීම

මෙවර ලිපිය වෙන්වන්නේ බුද්ධ දේශනාවේ එන වඤ්චනික ධර්මයක් හෙවත් ප්රවණතාවක් (masquerading tendency) වන ශ්රද්ධාවේ (religious devotion) නාමයෙන් එන මානය (conceit) විස්තර කිරීමටයි. වංචනික ධර්ම යනු තමන් විසින්ම තමන් රවටා ගැනීමේ ප්රවණතා . පාලි සූත් පිටකයේ සුත්තනිපාත ග්රන්ථයේ මාගන්ධියා සූත්රයේ මෙසේ සඳහන් වේ.
තේන හෝති ධම්මට්ඨෝ
යේනත්ථං සහසේ නයං
යෝ අත්තං අනත්තඤ්ච
උභෝ නිච්ඡෙය්ය පණ්ඩිතෝ
අත්තං පටිපජ්ජෙය්ය
වේ ධම්මට්ඨෝති වුච්චති.”

මෙහි තේරුම නම් හුදු දේශනාවෙන්, කතාවෙන් පුදපූජා පිංකම්වලින් කෙනෙකු ධර්මයෙහි නොපිහිටන බවයි, ධර්මකාමී අයෙකු නොවන බවයි. එයට හේතුව බණ ගැන කතා කරන්නේ පිංකම් ආදියෙහි නිරතවන්නේ ශ්රද්ධාව නිසා නොව මානය නිසා බවයි. එය දරුණු වඤ්චනික ධර්මයකි. බොහෝ අය තමන් පිංකම් කරන්නේ සැබෑ ශ්රද්ධාව නිසා නොව කැපී පෙනීමටය. මානය නිසාය.
පිංකම් පූජා ආදිය මානයට වාහනයකි (Religious rituals are a vehicle to conceit). මානයෙන් පිංකම් කරන්නන් තුළ ප්රධාන චරිත ලක්ෂණ තුනකි.
1. ගෞරවය සහ විශේෂ තත්ත්වයක් බලාපොරොත්තුවෙන් ප්රසිද්ධියේ විශාල මුදල් පරිත්යාග කරති.
2. වර්ණනා බලාපොරොත්තුවෙන් පිංකම් සහ උත්සවවල මුදුනා වෙති.
3. තමන් රකින සිල්, කරන භාවනා සහ වතාවත් ගැන පම්පෝරි ගසති.
කෙටියෙන් කිවහොත් අරමුණ නම් self-glorification හෙවත් ආත්ම උත්කර්ෂයයි.

ධර්මානුකූලව එහි භයානකබව තුන් ආකාර වේ. එනම් එයමම වැඩ්ඩාහෙවත්අත්ත දිට්ඨි (self-view) තත්ත්වය බලගන්වයි. එය තමන්ද අනුන්ද මුලා කරයි. එය විදර්ශනාව හෙවත් සැබෑ දැකීම (insight) වළක්වයි.

මානයෙන් බැබලෙන එවන් අය සැබෑ ආධ්යාත්මික ප්රජාවට සහ පංසලට පිළිකාවකි. ඔබට එවන් පිළිකා තත්ත්වයක් තිබේ දැයි ආධ්යාත්මික ඉලක්ක සඳහා සැබෑ වුවමනාවක් තිබේ දැයි තමන්ගේ හදවතින් මෙසේ විමසිය යුතුය; “මම පිංකම් කරන්නේ අනිත් අයට පේන්නටද?”

සැබෑ බුද්ධ ශ්රාවකයා අත් හැරීම සඳහා පිංකම් කරති. මානයෙන් පිංකම් කරන්නා තාවකාලිකව මානයෙන් බැබලුනද එය බුදුන් ඉදිරියේ කරන පිංකමක් නොව ගොංකමයි. රැවටෙන්නේ තමාමය.

ආචාර්ය දේදුනුපිටියේ උපනන්ද හිමි

Home / Archive by category "Religious"

25-April-01

අද ස්වාමීන් වහන්සේ කරන දෙය බලන්න

අද ස්වාමීන් වහන්සේ කරන දෙය බලන්න. (නික්මයාම 14: 13 – 14) "මෝසෙස්ද: භයනොවන්න, නිශ්චලව සිට ස්වාමීන්වහන්සේ අද නුඹලාට සිදුකර දෙන ගැළවීම බලන්න. මක්නිසාද නුඹලා අද දුටු මිසරවරුන් නැවත තවත් කවදාවත් නොදක්නහුය." "ස්වාමීන්වහන්සේ නුඹලා උදෙසා සටන්කරනසේක, නුඹලා නිශ්ශබ්දව සිටිය යුතුයයි සෙනඟට කීවේය." මගේ ප්‍රේමවන්ත සහෝදර සහෝදරියනි දෙවිඳුන් තුළ ඔබ සැමට ආශිර්වාදමත් මාසයක් වේවා!! මාගේ සෙනෙහෙවන්තයිනි මොහොතක් ඉහත බයිබල් පදය දෙස ඔබගේ මනස යොමු කර බලන්න. උන්වහන්සේ ඔබට පවසන්නේ බය නොවී නිශ්චලව සිටින ලෙසටය. ස්වාමීන් වහන්සේ ඔබගේ ජීවිතය තුළ කරන්නට යන දෙය ඔබට සිතා ගන්නටවත් බැරිය. ඉහත සඳහන් බයිබල් පදය තවදුරටත් ඔබ මෙනෙහි කරනවා නම් ඔබට තව බොහෝ කරුණු දැක ගත හැකිවේ. කෙසේ වෙතත් මාගේ ප්‍රේමවන්තයිනි ඔබගේ ජීවිතයේ ඔබ ඉදිරියේ තිබෙන සෑම අභියෝගයක්ම ස්වාමීන් වහන්සේට භාර දෙන්න. ඒ දේ බාර දෙමින් නොබියව දෙවියන් වහන්සේව විශ්වාස කරමින් ඔබ ඉදිරියටම ගමන් කරන්න. බලන්න ඔබගේ විශ්වාසය තුළ ඔබ මේ කියවන මොහොතේ සිට ඔබගේ ජීවිතයේ යමක් සිදුවන්නට පටන් ගන්නවා නියතයි. ඔබ සැමට ජේසු පිහිටයි!! ඉවැන්ජලිස්ත අමිල දිසානායක මාර්ගය සහෝදරත්වය සභාව මහරගම
Home / Archive by category "Religious"

මගේ හුස්ම හිරවෙනවා වගේ

 ‘මගේ හුස්ම හිරවෙනවා වගේ’ යනුවෙන් කෙනෙකුට ඇතැම්විට කියවේ. බොහෝවිට එසේ කියවෙන්නේ කායික ආබාධයකට වඩා මානසික ගැටළු නිසාය. සච්චවිභංග සූත්‍රයට අනුව කායික ආබාධ ‘දුක්ඛ’ ලෙසද මානසික ආබාධ ‘දෝමනස්ස’ ලෙසද දැක්වේ. මෙහිදී අප සාකච්ඡා කරන්නේ දෝමනස්ස (දොම්නස්) ගණයට වැටෙන හුස්ම හිරවීමය හෙවත් gasping ය. දෝමනස්ස යනු නිෂේධාත්මක, විනාශකාරී හෙවත් negative මානසික තත්ත්වයකි. එය අකුසලයක් (unskillfulness) ලෙස දැක්වේ. 

පාලි සූත්‍රවල මෙම මානසික තත්ත්වය හඳුන්වන්නේ ‘උපායාස’ ලෙසය. සරලවම විග්‍රහ කළහොත් ‘උප’ යනු අභ්‍යන්තර හෝ සමීප ය. ආයාස යනු උත්සාහයයි. උපායාසය නිසා ඇතිවන සෞඛ්‍ය ගැටළු පහක් තිබේ. එනම් කැළඹුනු හැඟීම් (emotional disturbance), ව්‍යාකූල චින්තන ශක්තිය (cognitive disorientation), නිෂේධාත්මක කායික ප්‍රතිචාර (negative biological reactions), චර්‍යා රටාවේ අසමතුලිතතාව (behavioral nervousness) සහ උපේක්ෂාව බිඳවැටීම (loss of equanimity) ය. 

උපායාසයෙහි භයානක ගතිය නම් එය නිහඬ විනාශකයෙක් (silent killer) වීමයි. බොහෝවිට කෙනෙකුගේ උපායාසය තව කෙනෙකුට නොපෙනේ. බොහෝවිට එය ඇති අයද ඒ ගැන සිතන්නේ තමන්ට ඇති කායික මහන්සිය හා කාර්‍යබහුලතාව නිසා එසේ වන බවය. එහෙත් උපායාසය සියදිවි හානිකර ගැනීමේ තත්ත්වය දක්වා දරුණු විය හැකිය. අද සමාජයේ සියළුම සමාජ ස්ථරවල අයට උපාසයය තිබේ. ඒ සියළු ස්ථර ගැන සාකච්ඡා කිරීමට ඉඩකඩ නොමැති නිසා අධ්‍යාපනයෙහි නිරත දරුවන් ගැන පමණක් මෙහි සටහන් කරමි. මනෝ උපදේශනය සඳහා පැමිණෙන දරුවන්ගෙන් 40%ක ට පමණ සියුම් ලෙස තමන්ට තමන් එපාවීමේ සහ සියදිවි හානිකර ගැනීමේ ප්‍රවණතාවක් තිබේ. විෂයයන් සඳහා ළකුණු අඩුවුවහොත් දරුවන්ට නොබැණ ඔවුන්ට පරිසරයේ සුන්දරත්වය විඳීමටත් සති භාවනාව (mindfulness) සඳහා යොමුකිරීමත් කළ යුතුය. එම සති භාවනාව කණ්ඩායමක් තුළ දරුවාට ලබාදිය යුතුය. එවිට තම හැඟීම සම වයසේ අය සමඟ හුවමාරු කරගැනීමට අවස්ථාව දරුවන්ට සැළසේ. දරුවෙකු නිතර අසාමාන්‍ය ලෙස හුස්ම ගන්නේ නම් ඒ ගැන සැළකිළිමත් වෙන්න. වැඩිහිටි ඔබට එසේ වන්නේ නම් ඔබට අනිවාර්‍යයෙන්ම මානසික විවේකය අවශ්‍ය ය.

ආචාර්ය දේදුනුපිටියේ උපනන්ද හිමි

පළිගැනීම අත් හරින්න

(රෝම 12: 19 – 21)

"ප්‍රේමවන්තයනි, පළි නොගෙන, උදහසට ඉඩහරින්න. මක්නිසාද: පළිගැනීම මාගේය;

මම විපාකදෙමියි ස්වාමීන්වහන්සේ කියනසේකැයි ලියා තිබේ." "නුමුත් නුඹේ සතුරාට

බඩගිනිවුවොත් ඔහුට කන්ට දෙන්න; පිපාසවුවොත් ඔහුට බොන්ට දෙන්න. එසේ කිරීමෙන්

නුඹ ඔහුගේ හිස පිට ගිනිඅඟුරු ගොඩකරන්නෙහිය." "නපුරුකමෙන් පරාජය නොවී,

යහපත්කමෙන් නපුරුකම පරාජයකරන්න."

මාගේ ප්‍රේමවන්ත සහෝදර සහෝදරියනි ඔබ සැමටම ආශිර්වාදමත් මාසයක්

වේවා! ඔබ සැම මොහොතක් ඉහත බයිබල් පදය දෙස ඔබගේ මනස හොඳින්

යොමු කර බලන්න.

මෙහිදී අපට මුලින්ම පෙන්වන කාරණාව නම් පළිගන්න එපා යන්නයි. ඉතිං ඔබ

කල්පනා කරලා බලන්න මේ පළිගැනීම් තුලින් ඔබට ලැබෙන ප්‍රයෝජනය කුමක්ද

කියා. එයින් අපට ලැබෙන්නේ වෛරය, තණ්හාව, ක්‍රෝධය, ඉරිසියාව වගේ දේවල්

නොවෙයිද?

මේවායින් අපට ලැබෙන ප්‍රයෝජන මොනවද?

 ඔබ ඔබ විසින්ම ඔබගේ ලේ පුච්චා ගනියි.

 ඔබ අවලස්සන වෙයි.

 ඔබ රෝගියෙක් බවට පත්වේ.

 යේසුස් වහන්සේ තුළ වරදකරුවෙක්ද වෙයි.

 ඔබ විසින්ම ඔබවම විනාශ කර ගනී.

ඉතිං ඔබ මොහොතක් සිතා බලන්න වෛරය තුළින් මොනවද මේ සිදුවෙන්නේ

කියලා.

ඉතින් මාගේ ප්‍රේමවන්තයනි අපි වෛර නොකර යේසුස් වහන්සේ කියන විදිහට

ජීවත් වෙමු. ඒවගේම ඔබ යේසුස් වහන්සේට සියල්ල බාර දී ඔබ යේසුස්

වහන්සේ කියන විදිහට ඔබගේ ජීවිතය ගෙන යනවනම් ඔබට විරුද්ධව සිටින

අය ගැන යේසුස් වහන්සේ බලාගන්න යනවා.

එම නිසා ඔබ හැම මොහොතෙම ඔබගේ සතුරාට පවා ප්‍රේම කරමින්

එකිනෙකාට සමාව දී ජීවිතය ජයගන්න.

ඔබ සැමට ජේසු පිහිටයි!

ඉවැන්ජලිස්ත අමිල දිසානායකමාර්ගය සහෝදරත්වය සභාව – මහරගම

ජේසුස් වහන්සේව විශ්වාස කරන්න

ජේසුස් වහන්සේව විශ්වාස කරන්න…එවිට ඔබ

ජයගන්නවා ඇත!!

(ගීතාවලිය 70:1)

"දෙවියන්වහන්ස, මා මිදුව මැනව; ස්වාමිනි, මට

උපකාරකරන්ට ඉක්මන්වුව මැනව."

මාගේ සෙනෙහෙවන්ත සහෝදර සහෝදරයිනි. ඔබට දෙවිඳුන්ගේ

බලවත් ආශිර්වාදය නිදහස් වන වර්ෂයක් වේවා!!

ඉහත බයිබල් පදය දෙස ඔබගේ මනස යොමු කරන්න. ඔබ දෙවියන්

වහන්සේ කෙරෙහි විශ්වාසයෙන් ඇදහිල්ලෙන් මොරගසන විට

උන්වහන්සේ ඔබට උපකාර කරනවා ඇත.

(ශුද්ධ මාර්ක් 10:46-52)

"ඔව්හු යෙරිකෝවට පැමිණියෝය. උන්වහන්සේ තමන්

ගෝලයන් හා මහත් සමූහයක් සමඟ යෙරිකෝවෙන්

පිටත්ව යන කල තිමේයුස්ගේ පුත්‍රවූ බර්තිමේයුස් නම්

අන්ධවූ හිඟන්නෙක් පාර අයිනේ ඉඳගන උන්නේය. ඒ

නාසරිය යේසුස්වහන්සේ බව ඔහු අසා: දාවිත්ගේ පුත්‍රවූ

යේසුස්වහන්ස, මට කරුණාකළ මැනවයි මොරගසන්ට

පටන්ගත්තේය. එවිට ඔහු නිශ්ශබ්ද වන ලෙස බොහෝ

දෙනෙක් ඔහුට සැරකළෝය. නුමුත් ඔහු: දාවිත්ගේ පුත්‍රය,

මට කරුණා කළ මැනවයි වඩ වඩා මොරගැසුවේය.

යේසුස්වහන්සේ නැවතී සිට: ඔහුට අඬගසන්නැයි කීසේක.

ඔව්හු අන්ධයාට අඬගසා: ධෛර්යවත්වෙන්න. නැගිටින්න,

උන්වහන්සේ නුඹට අඬගසනසේකැයි කීවෝය. ඔහු

තමාගේ සළුව ඉවත දමා, පැනනැගී යේසුස්වහන්සේ ළඟට

ආයේය. යේසුස්වහන්සේ ඔහුට කථාකොට: මා විසින්

නුඹට මක්කරනවාට නුඹ කැමතිදැයි ඔහුගෙන් ඇසූසේක.

රබ්බෝනි, පෙනීම ලබාගන්ටයයි අන්ධයා උන්වහන්සේට

කීයේය. යේසුස්වහන්සේද: යන්න, නුඹේ ඇදහිල්ල නුඹට

සුවකළේයයි ඔහුට කීසේක. එවේලේම ඔහු පෙනීම ලැබ,

මාර්ගයෙහි උන්වහන්සේ අනුව ගියේය."

මාගේ සෙනෙහෙවන්තයිනි මොහොතක් මෙම බයිබල් පදය දෙස

ඔබගේ මනස ඉතා හොඳින් යොමුකර බලන්න..මේ අන්ද මනුෂ්‍යයාට

යේසුස් වහන්සේ ගැන තිබුණා වූ ඇදහිල්ල සහ විශ්වාසයෙන් ඔහු

ඔහුට පුළුවන් උපරිමයෙන් යේසුස් වහන්සේට මොර ගසනවා. මොහු

යේසුස් වහන්සේට මොරගසන වේලාවේදී මොහුට මනුෂ්‍යයන්ගෙන්

කොපමණද බාධා එල්ල වෙනවද?නමුත් ඔහු එම බාධාවන් බිඳ

හෙලමින් ඔහු ඔහුගේ ඇදහිල්ල සහ අධික විශ්වාසය කරණ

කොටගෙන සුවය ලබා ජීවිතය ජය ගන්නවා.

ඉතින් සහෝදරයනි මේ අන්ද මනුෂ්‍යයා මෙසේ යේසුස් වහන්සේව

විශ්වාස කරා නම් ඔබට ඊට වඩා කොපමණ යේසුස් වහන්සේ

විශ්වාස කරන්න පුළුවන් කම තිබෙනවාද?

මොහොතක් සිතන්න ජීවිතය ජයගන්න!!

(ගීතාවලිය 50:15)

"තවද විපත්ති දවසේදී මට යාච්ඤාකරව; මම නුඹ

මුදාහරින්නෙමි, නුඹ මට ගෞරවකරන්නෙහිය."

ඔබ සැමට ජේසු පිහිටයි!!

ඉවැන්ජලිස්ත අමිල දිසානායක

මාර්ගය සහෝදරත්වය සභාව – මහරගම

මැදහත්බව (moderation)

මැදහත්බව කෙනෙකුගේ පෞරුෂය ඔප නන්වන ජීවිතයට ආලෝකය ගෙනෙන උතුම් ප්‍රතිපත්‍තියකි. මෙය බෞද්ධ පාරිභාෂික වචනයෙන් ‘මජ්ඣිමා පටිපදා,’ ‘මැදුම් පිළිවෙත,’ ‘middle way,’ ‘middle path’ ලෙස හැඳින්වේ. 

ලෞකික මෙන්ම ආධ්‍යාත්මික ජීවිතය තුළ ද මැදහත්බව අවශ්‍ය ය. මැදහත්බව යන්නෙන් අන්ත (extremes) ඇතිබව ගම්‍ය වේ. සිද්ධාර්ථ කුමරුන් ඉපදෙන විට ආගමික අන්තවාද දෙකක් පැවතින. එනම් ‘කාමසුඛල්ලිකානුයෝගය’ (self-indulgence) හෙවත් ශරීරයට උපරිමයෙන් සැප දීමෙන් එනිසාම ශරීරයෙන් දුක ඉවත්වීමෙන් විමුක්තිය (salvation) ලැබේ ය යන විශ්වාසයත් ‘අත්තකිලමථානුයෝගය’ (self-mortification) හෙවත් ශරීරයට උපරිමයෙන් දුක් දීමෙන් දුකටම එපාවී ශරීරයෙන් ඉවත්වීම තුළින් විමුක්තිය ලැබේය යන විශ්වාසය යි. රජ කුමරෙකු වූ සිද්ධාර්ථට මුල් අන්තය පෙනුනේ මහා විහිළුවක් ලෙසටය. ඒ රජ සැප උපරිමයෙන් විඳි කෙනෙක් නිසාය. දෙවැනි අන්තය පිළිබඳව අත්දැකීමක් නොතිබුන සිද්ධාර්ථ බෝධිසත්ත්වයන්වහන්සේ එය ද අත් හදා බැලූහ. ඒ වසර හයක් තරම් වූ දිගු කලකි. 

අවසානයේ උන්වහන්සේ එයද දුටුවේ වැඩකට නැති දෙයක් ලෙසය. එනිසා මැදහත්බව තෝරාගෙන එයින් බුදුබව ලබාගෙන මුල්ම දේශනාව වන දම්සක් පැවතුම් සූත්‍රයේදී දේශනා කළේ එම අන්ත දෙක මඟ හරින (avoidance of the two extremes) ලෙසට ය. 

එදිනෙදා ජීවිතය තුළ අපේ ආහාර රටාව තුළින් මෙය ඉතා පහසුවෙන් තේරුම්ගත හැකිය. ඔබට අතිශයින්ම බඩගිනි වූ විට දැනෙන්නේ මහත් අපහසුවකි. අනතුරුව ඔබට බොහෝ ආහාර ලැබී බොහෝ කෑ විට ද දැනෙන්නේ මහත් අපහසුවකි. එහෙත් ඔබේ ආහාර රටාව මැදහත් නම් අපහසුවක් නොවේ. යමකට ඇබ්බැහි වන්නේ නම් එය අන්තයකි. එය ආගමික රටාවටද පොදු ය. ආගම් පිස්සුව (religious craze) පුද්ගල ජීවිතයට සමාජයට සහ මුළු ලොවටම හානියකි. සුඛ විහරණ පිස්සුව (craze of debauchery) ද එබඳුය. අන්ත දුප්පත් අය ද අතිශයින්ම ධනවත් අය ද ආගමික උම්මත්තකයෝ ද සිය දිවි හානිකර ගන්නා සිදුවීම් නිතර අසන්නට ලැබේ.

නරක දේ මෙන්ම හොඳ දේ ද අසීමිත වූ විට එතන විනාශයකට මඟ පෑදේ. සෑම දෙයක දී ම මැදහත්බව අගනේය. බුදුබව ලබන්නේ ද මැදහත්බව තුළිනි.

ආචාර්ය දේදුනුපිටියේ උපනන්ද හිමි

ජීවිතයේ නිවුනු දවස්

ජාති කුල ආගම් දුප්පත් පොහොසත් ආදී භේද පසෙක තබා බැලීමේදි කවුරුත් තම ජීවිතයේ අතීතයේ තිබුණු ශාන්ත, නිවුනු දවස් ගැන කතා කරති. එම දවස් නැවත නොඑන බව සිතා දුක් වෙති. එහෙත් බුද්ධ දේශනාව අනුව එම දවස් අතීතයේ කොටසක් ලෙස සැළකීම නොකළ යුතුය. අතීතය බවට පත්වන්නේ වර්තමානය සහ අනාගතයම ය. හැල්සියන් දවස් නැවතත් අත්දැකීමට ඔබට හැකිය. ඒ සඳහා ඔබට අවශ්‍ය වන්නේ ආකල්පමය ප්‍රයෝගයක් හෙවත් attitudinal shift ය. 

ධම්මපදයේ 76 වෙනි ගාථාවෙන් බුදුරජාණන්වහන්සේ විසින් පෙන්වාදෙනු ලබන්නේ ඒ සඳහා ගුණාංග තුනකින් යුතු පුද්ගලයන් ඇසුරු කළයුතු බවය. එම ගුණාංග මෙසේය:

1. නිධානයක් ඇති තැනක් පෙන්වාදෙන කෙනෙකු මෙන් ජීවිතයට මග පෙන්වීම (නිධීනං’ව පවත්තාරං)

2. ඔබේ වරද දුටු තැන පෙන්වා දිම (යං පස්සේ වජ්ජ දස්සිනං)

3. ඔබව ධනාත්මකව විවේචනය කිරීම (නිග්ගය්ය වාදීං මේධාවිං)                                   

ඔබට කුඩා කල මව්පියන් ගුරුවරුන් මනා ජීවිතයට මඟ පෙන්නූවිට ඔබ ඔවුන් සමඟ අමනාපයට  පත් වන්නට ඇත. එහෙත් ඔබ අද ඒ ළමා කාලය දකින්නේ සොඳුරු නිවුනු දවස් ලෙසය. ඒ ජීවිතයේ හැල්සියන් දවස් ය. ඔබව ආර්ථිකව සහ සදාචාරයෙන් වල පල්ලට ගෙන යන ඊනියා මිතුරන් සහ නෑයන්ගෙන් ඉවත්වීමෙන් නැවතත් හැල්සියන් දවස් උදාකර ගත හැකිය. ඔබ සුන්දර යැයි සිතන අය ඔවුන්ගේ අරමුණු වෙනුවෙන් ඔබව පාවිච්චි කරනවා විය හැකිය. සැබෑ නිදන් පෙන්නන්නා අමාරුවෙන් උපයාගත් මුදල විනාශ කිරීමට මඟ පෙන්වන්නා නොව මුදල් විනාශය වළක්වා ගැනීමට මග පෙන්වන්නා ය.

බොහෝ අය තමන්ට වරද පෙන්වා දෙන අය සමඟ අමනාප වෙති. එහෙත් ඔබේ වරද සාධාරණීකරණය කරන අය මී පැණි ලෙස ඔබ සිතන්නට පෙළඹීම විය හැක්කකි. ඔබ ගරු කළ යුත්තේ එබඳු මාරයන්ට නොව ආදරය නිසා අවංකව රළු වචනයෙන් හෝ ඔබේ වැරදි පෙන්වාදෙන අයට ය. 

බොහෝ අය ධනාත්මක විවේචනය (constructive criticism) නුරුස්සති. එහෙත් බොරුවට වර්ණනා කරන අයට ආදරය කරති. Constructive criticism අපේ ජීවිතයට අවශ්‍ය ය. 

ඉහත ගුණාංගත්‍රයයෙන් යුතු අය ඇසුරු කිරීමෙන් ඔබට නැවතත් හැල්සියන් දවස් නැවතත් උදාකර ගැනීමට හැකිය. ඒ සඳහා නව වසරේ මුල් දිනයේ සිටම ඉහළ ගුණාංගත්‍රයෙන් යුතු අය ඇසුරු කරමින් ජීවන රටාවේ  වෙනසක් (lifestyle change) සඳහා අවතීර්ණ වෙන්න. 

-ආචාර්‍ය දේදුනුපිටියේ උපනන්ද හිමි

ජේසුස් වහන්සේ ඉපදුනේ ඇයි?

(ශුද්ධ මතෙව් 1:21)

ඈ පුතෙකු බිහි කරන්නී ය; උන් වහන්සේට ජේසුස් යන නාමය තැබිය යුතු ය; මන්ද, සිය සෙනඟ ඔවුන්ගේ පාපවලින් මුදාලන්නේ එතුමාණෝ ය”යි කී ය. මාගේ ප්‍රේමවන්ත සහෝදර සහෝදරියනි ඔබ සැමටම ආශිර්වාදමත් වර්ෂයක් වේවා කියා මා හදවතින්ම ප්‍රාර්ථනා කරන්නෙමි.

ඔබ මොහොතක් කල්පනා කර බලන්න ඉහත බයිබල් පදයෙන් ඇයට පවසන්නේ කුමක්ද කියා. ජේසුස් ඉපදුනේ ඇයි කියලා ඔබට දැන් තේරෙනවා නේද? ජේසුස් වහන්සේගේ ඉපදීමේ ප්‍රධාන හේතුව නම් පව්කාර මනුෂ්‍යයින්ව ගැලවීම සඳහාය.

ඉතින් ඔබ නව වසරකට යන්න ප්‍රථමයෙන් ජේසුගේ උපතේ සැබෑ තේරුම තේරුම් අරගෙන යන්න එවිට ඔබ පාපයෙන් ඈත් වෙන වසරක් වේවි. ඒ විතරක් නෙමෙයි ජේසුස් වහන්සේ ඉපදුනේ දෙවියන් වහන්සේ අපට කොපමණ ප්‍රේම කරනවද කියා පෙන්වීමටයි.

(1 යොහාන් 4:9)

දෙවියන්වහන්සේගේ ප්‍රේමය අප අතරේ ප්‍රකාශ වූයේ මෙලෙසිනි: එනම් දෙවියන්වහන්සේ ස්වකීය එකම පුත්‍රයාණන් මෙලොවට එවීමෙනි. එසේ කළේ, උන්වහන්සේ මඟින් අප ජීවත් වන පිණිසය.

මෙම පදය ඔබ හොඳින් මෙනෙහි කරන්න දෙවියන් වහන්සේ ඔබට මට මොන තරම් ප්‍රේම කරනවද තම ඒකජාතක පුත්‍රයාව දෙන තරම් උන්වහන්සේ අපට ප්‍රේම කරනවා.

ඉතින් ඔබ මෙම ප්‍රේමය අවතක්සේරු නොකර මෙම ප්‍රේමය තුළින් ජීවිතයජයගන්න.

ඉතින් ඔබට දැන් තේරෙනවාද ජේසු ඉපදුනේ ඇයි කියලා. ඉතින් මාගේ සහෝදරයිනි මෙය හොඳින් තේරුම් ගෙන ලබන්නා වූ නව වසරට ආශිර්වාදමත් ලෙස ජීවත් වීමට තීරණයක් ගන්න.

ඔබ සැමට ජේසු පිහිටයි!!

ඉවැන්ජලිස්ත අමිල දිසානායකමාර්ගය සහෝදරත්වය සභාව – මහරගම

මුනිවත (Silence)

මුනිවත හෙවත් කතා නොකර සිටීම ශ්‍රේෂ්ඨ ප්‍රතිපත්තියකි. එය බුද්ධ ධර්මයෙහි හැඳින්වෙන්නේ ‘මෝනෙය්ය වත/වෘතය (vow of silence) ලෙසය. එය කෙතරම් ශ්‍රේෂ්ඨ ද කිවහොත් සෑම බුදුරජාණන්වහන්සේ නමකගේ ම ශාසනය තුළ මෝනෙය්ය වත තුළින් උන්වහන්සේගෙන් ඒ සඳහා අග තනතුර ලබන භික්ෂූන්වහන්සේ නමක් සිටිති. සුත්තනිපාතයේ නාලක සූත්‍රයෙහි බුදුරජාණන්වහන්සේ මෙසේ මෝනෙය්ය වත මෙසේ විස්තර කරති:

“මොනෙය්‍යං තෙ උපඤ්ඤිස්සං – දුක්කරං දුරභිසම්භවං

හන්ද තෙ නං පවක්ඛාමි – සන්ථම්භස්සු දළ්හො භව”

එහි තේරුම නම් මුනිවත ඉතා දුෂ්කර බව ය. ආධ්‍යාත්මික ප්‍රතිපදාවේදී රහත්බව ලබන තුරුම ‘දළ්හ’ හෙවත් දැඩි (steady) ලෙස ප්‍රතිපත්තිගරුක වීමය. ගෝතම බුද්ධ ශාසනයෙහි මුනිවත අගතැන් ලැබුවේ නාලක මහ රහතන්වහන්සේය. නාලක සූත්‍රය යනු බුදුරජාණන්වහන්සේ විසින් නාලක මහ රහතන්වහන්සේට කළ දේශනාවකි.

ධර්මානුකූලව සහ මනෝවිශ්ලේෂණාත්මකව මුනිවතෙහි පරමාර්ථය කෙලෙස් හෙවත් සිත දූෂණය කරන දෙයින් වැලකීමය. සුත්තනිපාතයෙහි කලහවිවාද සූත්‍රයට අනුව සියළු වාද විවාද භේද ඇති වන්නේ නුසුදුසු කතා නිසාය. නිවන් අවබෝධ නොකළ පුද්ගලයාගේ චින්තනය ආත්මකේන්ද්‍රීය හෙවත් subjective ය. ඒ නිසා හැම දෙයක් ගැනම හිතන්නට පෙළඹෙන්නේ තමන් උසස් තැනක තබාගෙන හෙවත් egocentric ලෙසය. කොතරම් අනතුරු ඇඟවීම ලැබුනද සමහරු කතාවට ගොස් කරදරයට පත්වෙති. බුද්ධ ධර්මයෙහි මුනිවත හැඳින්වෙන්නේ කරදරවලින් වැළකීමේ ශිල්පක්‍රමයක් (trouble prevention technique) ලෙසය. කතා නොකර සිටීම මෙයින් අදහස් නොකෙරේ. කතාව ඵලදායි සංනිවේදන ශිල්පක්‍රම (effective communication techniques) ලෙස භාවිත කළ යුතු අයුරු බුදුරජාණන්වහන්සේ විසින් නොයෙක් තැන දේශනා කර තිබේ.

මෙහිදි සඳහන් කළ යුත්තේ මුනිවත ද බෞද්ධ මනෝ විශ්ලේෂණයට අනුව ඉතා ඵලදායි සංනිවේදන ශිල්පක්‍රමයක් බවයි. කතාවෙන් කළ නොහැකි බොහෝ දේ මුනිවතින් කළ හැකිය. නිශේධාත්මක (pessimistic) සිතුවිලි ඇති අය ඔබව කෙසේ හෝ කතාවට පටලවාගෙන විෂාදය නමැති මඩ වගුරට (quagmire of depression) ඇද දැමීමට උත්සාහ කරති. Egocentric වුවහොත් ඔබ ලෙහෙසියෙන්ම ඒ මඩවගුරට වැටේ. 

Egocentric වීම පෞරුෂයෙහි අත්‍යවශ්‍ය අංගයක් යැයි වරදවා වටහා ගත් අය තමන්ගේ තත්ත්වය උසස් යැයි ඔප්පු කිරීමට කතාවට පැටලෙති. එයින් සිදුවන්නේ පෞරුෂය පිරිහීමය. බොහෝ තැන්වලදී මුනිවත නිසා පෞරුෂය ආරක්ෂා වීම පමණක් නොව එහි වර්ධනයද ඇතිවේ. 

අප කතාව වැඩි එහෙත් ක්‍රියාවෙන් අඩු ජාතියකි. 2025 වසරේදී කතාව අඩුකර මුනිවත වැඩිකර තමන්ගේ තම ආදරණීයයන්ගේත් ජීවිත කෙලෙස්වලින් වළකා ගනිමු. නිෂේධය තුළ ජීවත්වන අයගේ කතා උගුලට හසු නොවෙමු. 

සුබ 2025 වසරක් වේවා! 

තෙරුවන් සරණයි!

– ආචාර්‍ය දේදුනුපිටියේ උපනන්ද හිමි, බෞද්ධ සාකල්‍ය මනෝවිද්‍යා උපදේශක